ΣΑΝ ΣΚΟΝΗ...

Σαν σκόνη κατακάθονται στα πράγματα

Οι απονενοημένες λέξεις.

Υγρές κολλάνε στις τραχιές γωνίες των πραγμάτων

Στοιβάζονται σκυφτές σε στάσεις λεωφορείων

Γονυπετείς παρακαλούνε κατανόηση

Οι λέξεις.

Μα όταν λείπει η πνοή στο βλέμμα 

Tα μάτια όταν χάνονται σε δρόμους

Παράλληλους που πουθενά δεν πάνε….

Λύση καμιά δε δίνουνε οι λέξεις.

                          ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

Υ.Γ: Διαπραγματεύσεις  μεταξύ ξένων… Οι λέξεις δε γεφυρώνουν τίποτα.