ΘΥΜΑΣΑΙ;;

 

Με αστέρια  πετροβολούσαμε τις μέρες σε κείνο το παγκάκι..θυμάσαι;;;

Να περάσουν

Να φύγουν οι εφιάλτες των χαπιών

Του εγκλεισμού σε τοίχους

Να γελάσουμε πάλι από καρδιάς

Πιασμένοι χέρι χέρι..

Γιατί τα θυμάμαι;;;

Γιατί  οι πληγές που ανοίχτηκαν είναι ανοιχτές..

ΑΚΟΜΑ…

ΥΓ: Επανέρχομαι στην πραγματικότητα της πόλης μετά από τις καλοκαιρινές αποδράσεις..Η τελευταία λέξη χρησιμοποιείται καταχρηστικά μια και κάποιες δεν ήταν καθόλου έτσι..Οι μνήμες των πόνων επανέρχονται κι αυτές..Ίσως πιο ήπιες, πιο προσιτές στην αποδοχή , πιο  θαλασσινές ..

Μια καινούργια σχολική χρονιά εν όψει...Με φίλους που θα λείπουν , με μέτρα, με αποστάσεις..Με μάσκες ..Κάθε λογής...Είμαστε ακόμα ζωντανοί παρόλα αυτά...Δεν είναι λίγο..Η ευκαιρία πάντα υπάρχει εδώ ..Στη Ζωή... Γι αυτό ...Καλή σχολική χρονιά σε μεγάλους και μικρούς...                                                      ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ