ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ......

Έτσι σχεδόν χορεύοντας αποκοιμήθηκε.

Δεν έβλεπε τον κίνδυνο μες το όνειρό  της.

Η νύχτα στριφογύριζε σαν παρτενέρ

Τελικά πέτυχε , την πήρε στο λαιμό της.

Όλα τριγύρω αθόρυβα και μαγικά

Με χίλια χρώματα και μουσικές τη γέμισαν.

Ψέματα , λάθη, εμμονές, σαν άνεμοι

σε ξέπλεκα σγουρά μαλλιά ,ανέμισαν.

Κι ύστερα ξύπνησε και τέλειωσε ο χορός.

Μα οι μνήμες είχαν κάτι από το λίκνισμά του.

Ατέλειωτες ,γλυκές, φριχτές,  μα αληθινές .

Το όνειρο είχε κάνει πάλι απλώς, το θαύμα του.

                                                         Μαρία Φούκα.