ΥΓ: Δεν έχει πουθενά
ησυχία ο άνθρωπος..Έτσι λέγαν οι παλιοί.. Και οι τωρινοί κι οι μελλούμενοι..το
ίδιο..Δεν έχει ησυχία.. Και όπως λέει και το τραγούδι…..Είναι η ζωή μια
θάλασσα και εμείς καπεταναίοι.. Και στη Θάλασσα δεν υπάρχει ησυχία..Ακόμα και
στην πιο μεγάλη ηρεμία, τα ρεύματα
δουλεύουν από κάτω..Τα κύματα ..οι
καταιγίδες… Πώς λοιπόν ησυχάζει κανείς; Πώς καταπολεμεί το άγχος, την ταραχή
του νου και της ψυχής από τα χιλιάδες παράπονα που ο εγωισμός μας γεννά , τις προδοσίες
μεγάλες ή μικρές των ανθρώπων , τις αμαρτίες
που η ατελής μας φύση επιτελεί καθημερινά ….Ίσως κάποιοι φίλοι
αναρωτηθούν… Τι με έπιασε με όλα τούτα τα θεολογικά καλοκαιριάτικα; Η απάντηση
εν μέρει βρίσκεται σε ένα βιβλίο που διάβασα με τίτλο: Ο ΟΣΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΟΥ
ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ.. Και λέω εν μέρει, γιατί ανέκαθεν με απασχολούσε το μέγα
θέμα του Θεού και της Πίστης , όχι έτσι
γενικά και αόριστα αλλά ως βιωμένη
καθημερινή ανάγκη ..
Ο γέροντας Ιωσήφ ο
Ησυχαστής λοιπόν, που έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μέσα σε σπηλιές
στην έρημο του Αγίου Όρους με λίγους
συνασκητές και συνοδοιπόρους κατάφερε με την απέραντη Πίστη του και την Αγάπη του στον Τριαδικό Θεό και στην
μητέρα του την Παναγία να κάνει πράξη την ησυχία του Σώματος και του Πνεύματος του, όσο
λίγοι στη γη..
Θα μου πείτε..Τί καταλαβαίνεις
εσύ από όλα αυτά που ζεις μέσα στο άγχος
και στην απόλυτη ταραχή του κόσμου ; Μα το θέμα δεν είναι να καταλάβει κανείς. Το
θέμα είναι να νιώσει …
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου