ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ
Τα παιδιά της Απόστασης
Των Κλειστών σχολείων
Των Βουβών
Και άδειων προαυλίων
Πόλεων Μαυσωλείων
Χωρίς
Το άγγιγμα
Το χέρι χέρι
Και χωρίς τον ήλιο
Μέρα μεσημέρι
Το φιλί
Το
χάδι
Και
το νυσταγμένο
Παράπονο
Το βράδυ
Τα παιδιά της Απόστασης
Τηλεπαίζουν
Τηλεκλαίνε
Τηλεθυμώνουν
Τηλερωτεύονται
Τηλεγελάνε
Τηλεκπαιδεύονται
Τηλεχλευάζουν
Τηλερωτἀνε
Τηλεϋπάρχουν
Και τραγουδάνε
Τα παιδιά της Απόστασης
Ανοχύρωτες πόλεις
Ασυμπτωματικές απειλές
Αδειανές αγκαλιές
Και
πληγές
Σε ευπαθείς μοναξιές
Και
γιαγιές ορφανές
Τηλεόνειρα
Τηλεκραυγές
Τηλεδάκρυα
Τηλεsms
Για
βόλτα
Και κλεισμένη πόρτα
Τηλεπειράματα
Τηλεφωνές
Τα παιδιά της Απόστασης
Και της Οθόνης
Του Διαδικτύου
-
της ΤηλεΑγχόνης--
Καλωδιωμένες
Τηλεματιές
Τηλεπαραθύρων
Εν μέσω των κραυγών
Και των ψιθύρων
Λοιμωξιολόγων
Και Ψυχολόγων
Τηλευχολόγων
ΓΙΑ
Παιδιά της Απόστασης
Ένα ένα καθισμένα
Ανά δυο θρανία
Αποκλεισμένα
Πίσω από μάσκες
Και
κλειστά γαντάκια
Αντισηπτικά
και μόνα
Χαμογελάκια
Αισθήματα
Κρυμμένα
Φυλακισμένα
Μόνο
στα όνειρα
Ταξιδεμένα
Σχέδια όμορφα
Ματαιωμένα
Τα παιδιά της Απόστασης
Θα αντέξουν
Όμως
Και παρόλο που είναι
Δύσκολος ο δρόμος
Θα τη γεφυρώσουν
Τη μεγάλη μπόρα
Και την καταιγίδα
Με ομπρέλα κόκκινη
Κόντρα σε όποιο φόβο
Θα ΄χουν την ΕΛΠΙΔΑ!!!!!
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Υ.Γ: Το αφιερώνω σε όλα
τα παιδιά της Απόστασης. Στο γιο μου!! Στους μαθητές μου που υπεραγαπώ και μου
λείπουν πολύ… Σε όλα τα παιδιά ενός αποκλεισμένου κόσμου…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου