ΕΦΥΓΕ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΙΔΗΣ
Υπήρξε ο
αγαπημένος ηθοποιός του πατέρα μου. Ηθοποιός
με πηγαίο ταλέντο και σπάνια αφοσίωση στην Τέχνη του. Ήταν άνθρωπος μοναχικός και λιγομίλητος. Στην
ιστορία του θεάτρου όμως έμεινε ως
ο σπουδαιότερος κωμικός ηθοποιός της εποχής του και όχι μόνο. Ίσως γιατί ως
εσωστρεφής ο ίδιος αντιλαμβανόταν καλύτερα την ανάγκη του κόσμου να γελάσει. Να
ξεφύγει από την σοβαρότητα και τη σοβαροφάνεια. Και οι ταινίες του αλλά και τα
θεατρικά έργα που ανέβασε είναι απόδειξη του ταλέντου του να προκαλεί το γέλιο
του κοινού αβίαστα χωρίς υπερβολές στο παίξιμό του. Μια γκριμάτσα, μια σιωπή
εκεί που δεν την περιμένεις, ένα σκύψιμο, μια παράταιρη κίνηση, ένα νεύμα….
Μαθητής του Ζωγράφειου σχολείου της Πόλης κουβαλάει
μαζί του τη θλίψη της Ανατολής που
χάθηκε για πάντα. Ίσως γι αυτό οι κωμωδίες του περιέχουν πάντα την συγκίνηση
του ανθρώπου που συναντιέται με την καλοσύνη, τον έρωτα, την αγάπη, την αφοσίωση,
την φιλία.. Σαν να επιστρέφει πάντα από τα μέρη που άφησε και πρέπει να
καλοπιάσει την καινούργια πατρίδα με το γέλιο και τα αστεία του. Θα μου πείτε.
Δικές μου αυθαίρετες ερμηνείες .Εννοείται !!!
Οι παρακάτω εκπληκτικοί στίχοι και η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι καθώς και η ερμηνεία του
Τάκη Χορν , αφιερωμένοι σ΄ αυτόν….
Ηθοποιός σημαίνει φως.
Είναι καημός πολύ πικρός
και στεναγμός πολύ μικρός.
Μίλησε, κλαις;
Όχι δε λες.
Μήπως πεινάς;
Και τι να φας!
Όλο γυρνάς, πες μου πού πας;
Σ' αναζητώ στο χώρο αυτό,
γιατί είμ' εγώ πολύ μικρός
και θλιβερός ηθοποιός.
Θα παίξεις μια, θα παίξω δυο.
Θα κλάψεις μια, θα κλάψω δυο.
Σαν καλαμιά θα σ'αρνηθώ,
θα
σκεπαστώ, θα τυλιχτώ
μ' άσπρο
πανί κι ένα πουλί,
άσπρο πουλί που θα καλεί
τ' άλλο πουλί, το μαύρο πουλί.
Παρηγοριά στη λυγαριά, υπομονή!
Αχ πώς
πονεί!
Κι ύστερα λες για δυο τρελές
που μ' αγαπούν γιατί σιωπούν,
γιατί
σιωπούν......
Έλα στο φως, παίζω θα δεις
Είμαι
σοφός μην απορείς,
έλα στο φως, παίζω θα δεις.
Ηθοποιός, ό,τι κι αν πεις
είναι καημός πολύ πικρός
και στεναγμός πολύ βαθύς.
Ηθοποιός,
είτε μωρός,
είτε
σοφός είμαι κι εγώ,
καθώς κι
εσύ είσαι παιδί,
που
καρτερεί κάτι να δει.
Πιες το κρασί, στάλα χρυσή
απ' τη ψυχή, ως την ψυχή.
Υ.Γ: Αγαπώ τους ηθοποιούς που ταιριάζουν σε αυτούς τους στίχους, τη μουσική
και την ερμηνεία. Όπως ο Βασίλης Λογοθετίδης….
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου