Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΤΡΙΣΕΥΓΕΝΗΣ...

 ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ <<ΤΡΙΣΕΥΓΕΝΗ>>  ΤΟΥ ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ  ΑΠΟ ΤΟ ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΠΑΤΡΑΣ

Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΤΡΙΣΕΥΓΕΝΗΣ

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ: 

Η Τρισεύγενη είναι αθώα. Το λέω από την αρχή και εκεί θα καταλήξω. Δεν ήταν μόνο όμορφη .Δεν διέθετε δηλαδή μονάχα  ένα χάρισμα  που όλοι ζηλεύουν και φθονούν γιατί δεν μπορούν να το αμφισβητήσουν. Ήταν και ελεύθερος άνθρωπος .Ανυπάκουη γυναίκα στους πιεστικούς κανόνες μιας εποχής που ένα άλλο θύμα της, η ζακυνθινή Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου γράφει στην αυτοβιογραφία της<<….περισσότερο απ΄ όλα εφοβόμουν μεγάλως μην είχε τύχει να πάρω κανένα από εκείνους τους άνδρας οπού θέλουν την γυναίκα τους ωσάν σκλάβα , και την νομίζουν δια κακήν , οπόταν αυτή ωσάν σκλάβα δεν θέλει να φέρεται…>> Αυτό ήταν λοιπόν το θέμα. Η Τρισεύγενη διεκδικούσε για τον εαυτό της αυτοδιάθεση. Να μπορεί να σκέφτεται ή να μη σκέφτεται για κάτι, να κινείται ή να στέκεται σύμφωνα με την επιλογή της βούλησής της, όπως έλεγε και ο Βολταίρος στον ορισμό του για την ίδια την ελευθερία. Γνώριζε καλά πως θα την αποκαλέσουν κακή. Ο πατέρας της, ο κόσμος, ακόμα και ο άνδρας που αγαπούσε. Ήξερε τους κανόνες. Ότι δεν ήταν ελεύθερη να επιλέξει τον τρόπο που θα ζήσει. Όμως σαν τον  αγγελιοφόρο στην ΕΛΕΝΗ του Ευριπίδη φωνάζει<< Λεύτερη αν δεν είμαι, λεύτερη έχω ψυχή..>>

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ: 

Η Τρισεύγενη είναι ένοχη. Ήξερε ότι ήταν παντοδύναμη και  μεταχειριζόταν τους ανθρώπους.. Γιατί οι άνθρωποι θαυμάζουν την ομορφιά. Γίνονται σκλάβοι της .Τη ζηλεύουν , τη φθονούν αλλά στο τέλος την παραδέχονται ως ανώτερή τους. Η Τρισεύγενη απλώς νόμισε  ότι ήταν αρκετή για να την κάνει ευτυχισμένη . Αρκετή για να αμφισβητήσει την καταπιεστική ζωή των άλλων γυναικών που πολλές φορές χρησιμοποίησε για να καλύψει τις παράτολμες για την εποχή πράξεις της. Ήταν τίμια ναι. Αλλά η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει να φαίνεται και τίμια. Η Ελένη του Ευριπίδη θα παλέψει με όλη της τη δύναμη να αποδείξει την αθωότητά της<< Δεν πήγα εγώ  με γρήγορο καράβι, στην αγκαλιά ενός βάρβαρου, ούτε σε ντροπιασμένο πλάγιασα κρεβάτι.>> Η Τρισεύγενη αδιαφορεί για τις κακές φήμες. Νομίζει ότι είναι αρκετή η αγάπη της  μέσα στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού της να κάνει τον  άντρα της ευτυχισμένο. Πως είναι αρκετό ότι η ίδια γνωρίζει ότι είναι αθώα από όλα εκείνα που η κοινή γνώμη κουβεντιάζει πίσω από την πλάτη της. Ξεχνάει όμως πως όλοι δεν έχουν την ίδια δύναμη να αρκεστούν σ΄ αυτή την αγάπη. Θέλουν και το σεβασμό του κόσμου. Της κοινωνίας στην οποία καλώς ή κακώς ζουν .Δίπλα στο γείτονα, στο συγγενή και στο φίλο. Που πρέπει να παίρνουν υπόψη τη γνώμη του.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ:

Η Τρισεύγενη είναι αθώα. Δεν είναι ότι δεν υπολογίζει τον κόσμο .Είναι ότι ξέρει πως ό,τι και να κάνει ,αρνητικό ή θετικό ,η κοινή γνώμη θα είναι πάντοτε σκληρή μαζί της. Γιατί  κατά  βάθος, τους  είναι μια ξένη. Ξένη στην κοινωνία της υποταγής και της μιζέριας. Οι νεράιδες όσο και αν αγαπούν θνητούς , όσο και αν προσπαθούν να κλείσουν τα αυτιά τους στο τραγούδι των σειρήνων που υμνούν μια διαφορετική ζωή ,στο τέλος στο μόνο που υπακούουν είναι στην θεϊκή και ελεύθερη φύση τους. Αυτή η υπακοή μπορεί να τις καταστρέψει. Να τις  εξαφανίσει. Όμως οι νεράιδες δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Μίλησες για την Ελένη της Τροίας. Αυτή υπήρξε τυχερή στην ατυχία της. Είχε συνήγορο έναν Ευριπίδη και ό,τι πιο προοδευτικό και ελπιδοφόρο γέννησε στην αρχαιότητα η Αθήνα. Τους σοφιστές. Που διαχώρισαν ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ Και προέτρεψαν τους ανθρώπους να μην μένουν στο δεύτερο που πολλές φορές κατέστρεψε τον κόσμο. Ο από μηχανής λοιπόν θεός , το ίδιο της το είδωλο που τόσα δεινά της προκάλεσε, στο τέλος την δικαίωσε μπροστά στα μάτια του άνδρα της<< Κι η δύσμοιρη Ελένη που δε φταίει φορτώθηκε τις ντροπιασμένες φήμες>> Η Τρισεύγενη όμως δεν έχει κανέναν να την υπερασπιστεί.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ: 

Η Τρισεύγενη είναι ένοχη. Υποτίμησε την αγάπη. Είπε <<Τον Πέτρο Φλώρη εγώ τον διάλεξα. Εγώ τον έκανα να με αγαπήσει. Εγώ τον πήρα και όχι αυτός.>> Και έτσι έγινε αυτή ό,τι κατηγορούσε. Έγινε η εποχή της. Που καταπιέζει , που περιφρονεί , που δεν ρωτάει. Δίνει μονάχα όποιες απαντήσεις θέλει εκείνη. Στην αγάπη όμως δεν υπάρχουν εγωισμοί. Είπες ότι δεν είχε ανθρώπους να την υπερασπιστούν. Μέγα Λάθος. Υπήρχαν άνθρωποι που έπιναν νερό στο όνομά της. Την αγαπούσαν και τη θαύμαζαν. Την τραγουδούσαν στα γλέντια τους. Και αυτή τι έκανε; Τους περιφρονούσε. Στο τέλος τους φόβισε με τα καμώματά της. Γιατί  την σύνεση, την μετρημένη λογική που χτίζει και δεν γκρεμίζει μόνο, η Τρισεύγενη την ποδοπάτησε. Την θεώρησε άχρηστη μπροστά σε μια πρωτόγονη και βίαιη αγάπη που διεκδικεί μόνο την αποδοχή και δεν τη δίνει. Δεν έμαθε ότι ο έρωτας, η αγάπη και η ομορφιά  έχουν κόστος. Ένα τίμημα. Αν ξεπεράσεις το μέτρο διαπράττεις ύβρη . Μοιραία δεν αργεί η νέμεσις και η τίσις.. Στη Μήδεια του Ευριπίδη ο χορός τραγουδάει:

Έρωτα εσύ, με περισσή
όταν λαβώνεις δύναμη,
μηδ’ όνομα καλό από σε
μηδ’ αρετή μπορεί να βγει.

Μα μετρημένα αν πορευτεί
η Κύπριδα, άλλη σαν αυτή
θεά δεν έχει νοστιμιά.

Ω δέσποινά μου, απάνου μου
με το χρυσό δοξάρι σου
μη ρίξεις την αφεύγατη
σαγίτα, που `χει την αιχμή
βαμμένη στην αποθυμιά

Η Τρισεύγενη δεν πορεύτηκε μετρημένα ούτε στον έρωτα ούτε σε τίποτα . Είναι ένοχη.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ:

Η Τρισεύγενη είναι αθώα. Ήξερε καλά ότι στην αγάπη δεν υπάρχουν εγωισμοί. Το μόνο που εννοούσε όταν είπε<< Εγώ τον διάλεξα τον Πέτρο Φλώρη>> είναι ότι δεν υποτάχθηκε στην μοίρα των άλλων γυναικών της εποχής της που παντρεύονταν όποιον ήθελε ο πατέρας τους. Για την Τρισεύγενη πιο σημαντικό ακόμα και από τον έρωτα, είναι η ελευθερία να τον επιλέξεις. Από την ίδια την επιθυμία, το δικαίωμα να επιθυμείς. Διεκδίκησε αυτό που μόνο στους άνδρες συγχωρούσαν. Το δικαίωμα να λέει ΕΓΩ. Η Ελένη Μπούκουρα Αλταμούρα, στο μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη Ελένη, ή ο Κανένας, που έχει ως θέμα του την ζωή αυτής της ασυμβίβαστης γυναίκας που το 1848 , έχοντας ως πρότυπό της την συντοπίτισσά της Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα,  μεταμφιέστηκε σε άνδρα για να σπουδάσει ζωγραφική γιατί στη περίφημη σχολή των Λαζαρηνών ζωγράφων δεν έκαναν δεκτές γυναίκες, λέει:<< Στερέωσα ένα καθρεφτάκι στα κλαδιά, για να δω να βάλω πάνω στα κουρεμένα μου μαλλιά ένα αντρικό καπέλο. Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη…Η παρθένος ζωγράφος  απουσίαζε…… Ήδη πάσχιζα να σκεφτώ σαν άνδρας. Ήδη είχα μιλήσει με το ΕΓΩ..>> Η Τρισεύγενη λοιπόν μίλησε με το ΕΓΩ, γιατί δεν ήθελε να υποτάσσεται στο ΕΜΕΙΣ. Απλώς ήθελε να το επιλέγει. Δεν περιφρονούσε κανέναν. Απλώς ήθελε με τον τρόπο της να  δείξει στον κόσμο ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος να σκέφτεσαι και να υπάρχεις… Ακόμα και αν χρειαστεί να χτυπήσεις τη γροθιά σου στα καρφιά γι αυτό.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ: 

Η Τρισεύγενη είναι ένοχη. Πανάρχαια σοφία από την Ελένη του Ευριπίδη διατρανώνει <<Τα αδύνατα αν ζητάς, σοφός δεν είσαι>> Η Τρισεύγενη λοιπόν ζήτησε το αδύνατο. Να αλλάξει με μιας, τη σκέψη και τα αισθήματα των ανθρώπων. Να τους κάνει εικόνα της . Χωρίς σύνεση και σοφία, αλλά με περισσό θράσος και υπεροψία. Και κάτι ακόμα. Η γυναίκα που ανέφερες παραπάνω, η Σπετσιώτισσα ζωγράφος, δεν πισωγύρισε. Διέγραψε την γυναικεία της φύση και το όνομά της και έγινε ο Κανένας για να ακολουθήσει το όνειρό της. Ίσως γιατί ήξερε ότι για να γίνεις Κάποιος πρέπει να ξεκινήσεις ως Κανένας. Και όταν γνώρισε τον έρωτα στο πρόσωπο ενός Ιταλού ζωγράφου, απαρνήθηκε την ανδρική της υπόσταση, τον ακολούθησε, έκανε μαζί του τρία παιδιά εκτός γάμου, έγινε καθολική για να τον παντρευτεί και να νομιμοποιήσει τη σχέση τους και όταν την παράτησε γύρισε πίσω στην Ελλάδα για να τελειώσει η ζωή της πολύ τραγικά. Έχασε τα δυο από τα τρία παιδιά της από φυματίωση και αυτή πέθανε μισότρελη βάζοντας φωτιά σε όλους του πίνακές της. Πλήρωσε το τίμημα των επιλογών της μέχρι το τέλος. Η Τρισεύγενη όμως τι έκανε; Όταν τη ρώτησε ο άντρας της αν ζούσε κατά την απουσία του έτσι , όπως της καταμαρτυρούσαν, ελεύθερα και ανυπάκουα, αυτή δείλιασε να το παραδεχτεί. Η Τρισεύγενη που έκανε πάντα ό,τι της έλεγε η καρδιά της και η βούλησή της, μπροστά στον άνδρα της έγινε η γυναικούλα που κορόιδευε. Μια  δειλή και υποταγμένη γυναίκα. Στο τέλος αυτοκτόνησε επειδή  αυτός την παράτησε .

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ: 

Η Τρισεύγενη είναι αθώα. Δεν αυτοκτόνησε γιατί την παράτησε ο άντρας της αλλά γιατί απογοήτευσε ή ίδια τον εαυτό της. Πότε; Όταν δεν υπερασπίστηκε μπροστά στον αγαπημένο της τις ίδιες της τις επιλογές. Να ζει όπως αυτή έχει επιλέξει χωρίς αυτό να τον υποτιμά και να τον ντροπιάζει. Η Τρισεύγενη δεν υπερασπίστηκε την ίδια της την αγάπη. Όχι από φόβο αλλά από απελπισία. Την μοναδική εκείνη στιγμή που πρόδιδε τον εαυτό της μη παραδεχόμενη την αλήθεια των δικών της επιλογών, καταλάβαινε ότι είχε νικηθεί από αυτό που πίστευε ότι ήταν εύκολο να νικήσει. Την εποχή της. Δεν είχε λόγο λοιπόν να ζει. Όχι τόσο χωρίς εκείνον , όσο χωρίς την αυτοεκτίμησή της..Το δηλητήριο που ήπιε δεν ήταν τόσο πικρό όσο  αυτή η  προδοσία .Του ίδιου της του εαυτού.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ: 

Πέθανε όμως και στα χείλη της είχε το όνομα το αγαπημένου της..

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ: 

Σωστά. Ποτέ όμως δεν θα μάθουμε τι ήθελε να του πει. Αν κρίνω από τον τρόπο που οι άνθρωποι λειτουργούν λίγο πριν πεθάνουν, αυτό που θα του έλεγε ήταν. Έκανα όλα όσα με κατηγορείς χωρίς να σε ντροπιάσω. ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΗΘΕΛΑ….

Υ.Γ: ΠΑΡΤΕ ΘΕΣΗ….ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΡ Η ΚΑΤΑ..Ρωτάτε την γνώμη μου; Εγώ κάνω τις ερωτήσεις…..

                                                                   ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ