DANCE ME TO THE END OF LOVE....ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ...

Leonard Cohen ~ Dance Me To The End Of Love
Lyrics:
Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic 'til I'm gathered safely in
Lift me like an olive branch and be my homeward dove
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Oh let me see your beauty when the witnesses are gone
Let me feel you moving like they do in Babylon
Show me slowly what I only know the limits of
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Dance me to the wedding now, dance me on and on
Dance me very tenderly and dance me very long
We're both of us beneath our love, we're both of us above
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Dance me to the children who are asking to be born
Dance me through the curtains that our kisses have outworn
Raise a tent of shelter now, though every thread is torn
Dance me to the end of love

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till I'm gathered safely in
Touch me with your naked hand or touch me with your glove
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Ο Λέοναρντ Κοέν που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών, στις 10 Νοεμβρίου του 2016, είχε μιλήσει για τον θάνατό του σε μια ιδιαίτερα συγκινητική επιστολή που είχε γράψει για τη σύντροφό του Μαριάν τον περασμένο Ιούλιο όταν έμαθε ότι εκείνη έσβηνε από λευχαιμία. Την είχε γνωρίσει στην Ύδρα και έζησε μαζί της δέκα ολόκληρα χρόνια.

«Λοιπόν Μαριάν,
φτάσαμε σε αυτή τη στιγμή που αρχίσαμε να αισθανόμαστε πια πολύ μεγάλοι και τα κορμιά μας άρχισαν να αποσυντίθενται. Νομίζω ότι θα σε ακολουθήσω πολύ σύντομα. Είμαι πολύ κοντά σου, τόσο κοντά που αν απλώσεις το χέρι σου, νομίζω ότι μπορείς να αγγίξεις το δικό μου. Να ξέρεις ότι πάντα θα σε αγαπώ για την ομορφιά και τη σοφία σου. Τώρα θέλω να σου ευχηθώ καλό ταξίδι αγαπημένη μου φίλη και ατέλειωτη αγάπη μου. Θα σε δω στο τέλος του δρόμου».

 << Ζούμε και πεθαίνουμε εντελώς διαφορετικά απ' ό,τι θα θέλαμε χωρίς ελπίδα οποιασδήποτε ανταμοιβής... Ευτυχώς που αυτή η ζωή είναι η μόνη - και μόνο αυτό είναι σίγουρo. >> | Α.Ρεμπώ

Π Α Ι Δ Ι Κ Α   Χ Ρ Ο Ν Ι Α

Μετάφραση: Οδυσσέας Ελύτης

ΙΙΙ

Είναι κάποιο πουλί στο δάσος που σαν τ’ ακούς να κελαηδά, στέκεις και κοκκινίζεις απ’ το σάστισμά σου.

Είν’ ένα εκκρεμές που δε σημαίνει πια τις ώρες.

Είναι, βαθιά στο χώμα, τρυπωμένη μια φωλιά γιομάτη κάτασπρα ζωάκια.

Είναι μια εκκλησιά που πάει τον κατήφορο και μια λίμνη που όλο ανηφορά.

Είν’ ένα καροτσάκι παρατημένο μες στα δέντρα ή που το βλέπεις καταστόλιστο μ’ ένα σωρό κορδέλες, να κατρακυλάει το μονοπάτι κάτου.

Είν’ ένας θίασος μικρά παιδιά μασκαρεμένα, που τα θωρείς ανάμεσ’ απ’ τ’ ανάρια δέντρα, να περπατάν στη δημοσιά.

Είναι, τέλος, κάποιος, που αν τύχει και πεινάς είτε διψάς, σε διώχνει.

                                                      Α.   ΡΕΜΠΩ

Υ.Γ:Ο Λεονάρντο Κοέν και ο Αρθούρος Ρεμπώ έφυγαν κατά σύμπτωση την ίδια μέρα. Στις 10 Νοεμβρίου του 2016 ο πρώτος , του 1891 ο δεύτερος. Και οι δύο πνεύματα ανήσυχα, με πάθος για τη ζωή και την τέχνη. Θορυβώδεις παρουσίες .Με την καλή έννοια εννοείται. Ο πρώτος τρυφερός και ερωτικός με ανησυχίες  κοινωνικές και άλλες, έφυγε ετών 82 .Ο δεύτερος εκρηκτικός και προκλητικός μα τρυφερός κατά βάθος, όπως όλοι όσοι αναγκάζονται λόγω των επιλογών τους να συγκρουστούν με κατεστημένες συμπεριφορές και τρόπους σκέψεις, έφυγε μόλις 37 ετών. Αντιμετώπισαν τον θάνατο με …άποψη. Ο πρώτος  ως ευκαιρία για συνάντηση σε μια άλλη διάσταση. Ο δεύτερος καταγγελτικά αφού δεν τον επέλεξε ούτε αυτόν ούτε την ζωή του. Με τον τρόπο που συνέβησαν ….Τέτοιες εξομολογήσεις μου δημιουργούν πόνο. Εύχομαι και οι δυο να είναι τώρα αναπαυμένοι. Ο πρώτος αφού πέτυχε τη συνάντηση που ονειρευόταν. Και ο δεύτερος αφού πήγε κάπου που επιτέλους τον αποδέχτηκαν όπως έγινε και στη ζωή μετά το θάνατό του…

                                                      ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ