ΑΛΗΤΕΥΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ....

Δεν έμαθα ποτέ να μη θυμάμαι.

Βλέμματα, τόπους, όνειρα, τραγούδια, ανθρώπους.

Δρόμους που περπατούσα σε χλομούς καιρούς.

Σε σκοτεινές χαράδρες πάντα.

Δεν έμαθα ποτέ μου να ξεχνώ.

Λέξεις ,εικόνες, καταιγίδες, λόγια, θεραπείες

 Σεισμούς, βροχές , το γέλιο σου , τον ήχο

Της φωνής σου.

Μεγάλο πρόβλημα. Ασύμφορο και προπαντός θνητό.

Πάντα αλήτευα σε ξεχασμένα πράγματα.

Εκείνα αγαπούσα .

Πάντα.

(Μα έλα τώρα.Ο χρόνος όλα τα γιατρεύει.)

                                                         ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ