Παιδιά
προδομένα σε προαύλια ακίνητα
Σχολειά πληγωμένα κλειστά.
Στο μυαλό σας
στοιβάζονται άχρηστα ασύλληπτα
Πεταμένα ερήμην
νεκρά.
Παιδιά που σας
κάνανε ήρωες σε πειράματα νέα
Με μια γνώση
που σφυρίζει σαν Ύδρα Λερναία
Που τις κόβεις
κεφάλια, ξεφυτρώνουνε δέκα
Απειλούνε να
φάνε εσάς κι άλλους δέκα.
Παιδιά που
γνωρίσατε το παιχνίδι σαν βίντεο
Σε οθόνες
που στέκουν σαν θηρίο ανήμερο.
Παιδιά που
πληρώνετε ακριβά των μεγάλων τα λάθη
Σε παιχνίδια γερόντων Ευρωπαίων και πάθη.
Παιδιά που
χαρά μας ζητάτε και υπέροχη γνώση
Και εμείς σας
τη δίνουμε σε υπέρτατη δόση
Από κείνη
που μπορείτε και πρέπει να αντέξετε
Αφού εσείς μέσα
σε όλα πρέπει πρώτα να παίξετε.
Παιδιά που σας
φόρτωσαν γλώσσες , φόντα ,προσόντα
Και σας θέλουνε
επίτηδες άβουλα και πειθήνια όντα.
Περιμένω τη
μέρα που πρωί θα ξυπνήσετε
Τη ζωή σας και
πάλι φωναχτά θα ζητήσετε.
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.
Εκείνη τη μέρα να φροντίσουμε να λείπουμε γιατί θα φάμε πρώτες το ξύλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ.Εκπληκτικός ο στίχος"αφού εσείς μέσα σε όλα πρέπει πρώτα να παίξετε"