ΤΟ ΘΗΡΙΟ...

Ήρθε η στιγμή  των σιωπηλών καιρών.

Των ύποπτων , δειλών, μοναχικών  συνάξεων .

Των   συνελεύσεων που χάσκουν άδειες

 Σε εγκαταλελειμμένα θέατρα, σε δρόμους

 Που πουθενά δεν πάνε. Επιστρέφουν.

Ήρθε η εποχή των κραυγαλέων τίποτα.

Προετοιμάστηκε κατάλληλα εδώ και χρόνια.

Από ειδικούς εντεταλμένους κήνσορες

 Με ένα καλό κομπόδεμα, καλοφαγάδες.

Σε άδειες, ρυπαρές πλατείες υπομονετικά

Το πισωγύρισμα σε άλλο αιώνα ελπίζει

 το Θηρίο. Που Θεό κάνει τον καλύτερο

Τον πιο προσοδοφόρο. Τον πιο νέο.

Και τον πιο κακοπληρωμένο εντέλει.

Και τότε ρίξανε τον κλήρο να δούνε

Ποιος θα φαγωθεί. Ποιος θα γενεί θυσία.

Εκείνος που στην δύναμή του ελπίζοντας

Δικαίωση προσμένει από το Θηρίο

Πολύ μακριά απ΄ τους πολλούς και τον αγώνα.

                             

                                  ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

Υ.Γ:Το αφιερώνω σε όσους δεν απεργούν σήμερα.