Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ...

         Μην τολμήσεις….μου είπε αποφασιστικά ,όταν  του είπα ότι θα περιγράψω τη φωτογραφία του στην δημιουργική μου ομάδα. Θέλω. Του είπα το ίδιο κοφτά. Είναι ο γιός μου. Μοιάζουμε. Τολμάμε..Όλοι οι φιλόλογοι είστε  ψώνια. Συνεχίζει. Το παραδέχομαι. Οι φωτογραφίες  πάντοτε με συγκινούσαν. Είναι , όταν τις βλέπεις εκ των υστέρων προοικονομία ζωής .Με ειρωνείες, περιπέτειες ,κάθαρση .Είναι στιγμές, μνήμες, ίχνη, αποτυπώματα. Να τος  λοιπόν με την κλασσική στολή του Ζορό στα Ψηλά-Αλώνια. Απόκριες. Τέτοια εποχή. Περίπου τριών χρονών. Πριν δώδεκα χρόνια. Τη θυμάμαι καλά εκείνη τη μέρα .Ηλιόλουστη Κυριακή. Με φίλους, καφέδες, εφημερίδες, κουβέντες, γέλια.Όλοι στη θέση τους. Τι όμορφη ρουτίνα αλήθεια! Και πόσο παρεξηγημένη λέξη, η ρουτίνα ! Το καταλαβαίνεις μόνο όταν σπάει επώδυνα και ανεπίστρεπτα.

           Στο πλάνο λοιπόν ο γιός μου. Ανυποψίαστο παιδάκι, περήφανο μες τη ασπρόμαυρη στολή , που είχε αγοραστεί ,πλυθεί, σιδερωθεί, με περισσή φροντίδα. Δυνατός και μεγάλος.

Έτσι ένιωθε .Άλλωστε ο Ζορό όλους τους νικάει, λέγαμε θριαμβευτικά  καθώς τον έντυνα για τη βόλτα. Όχι όλους. Δεν το ξέραμε τότε. Και βέβαια δεν έλειπε το σπαθί. Γυαλιστερό και ακίνδυνο. Το κόκκινο  φουλάρι στη θέση του ,κι η μάσκα του Ζορό……..στην τσέπη. Στο παιδί μου δεν αρέσουν οι μάσκες. Γενικά. Προτιμάει να βλέπει τα πρόσωπα των ανθρώπων. Το ίδιο κι εγώ .Μοιάζουμε. Μα  Ζ ορό χωρίς μάσκα δεν γίνεται, ακούω τη φωνή μου. Η  φωτογραφία γίνεται ηχούσα πηγή, τον βλέπω πεισμωμένο να επιμένει. Δεν τη φοράω. Από τότε κάθε φορά που κοιτάζω αυτή τη φωτογραφία , θυμάμαι την πρώτη επανάσταση του γιού μου. Την αιτιολογημένη .Με επιχειρήματα. Αν βάλω τη μάσκα δεν θα βλέπω…..Μα ο Ζορό βλέπει…..Σωστά, ο Ζορό βλέπει. Όχι εγώ. Εγώ είμαι ο Ηλίας…Τη ζήλεψα αυτή την αυτογνωσία.Τη ζηλεύω πάντα. Να ξέρεις τα όριά σου, και όταν αποφασίσεις να τα ξεπεράσεις ,η απόφαση να είναι  δική σου, ξέροντας όλες τις πιθανότητες, χωρίς δικαιολογίες , χωρίς αυταπάτες. Δεν είμαι ο Ζορό….Η φωτογραφία μιλάει…. Είμαι ο Ηλίας.

                                                          ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

(Μια φωτογραφία ………σκέψεις….συναισθήματα..)

Υ.Γ: ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ  ΣΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ ,ΗΛΙΑ.