ΕΡΗΜΩΣΗ
Υποχωρούν με
τον καιρό τα όνειρα
Τ’ ολόγιομο
φεγγάρι γίνεται δρεπάνι
Κι αυτή που
μες το φως του χτενιζότανε
Τώρα πενθεί
Κι έχει
κλεισμένα τα παράθυρά της
ΟΙ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ
Θ ‘ αρχίσω
με τη λέξη Έρωτας
Και θα
τελειώσω με τη λέξη χώμα
Τις ενδιάμεσες
Θαρρώ πως τις
μαντεύετε
ΑΠ΄ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Απ’ το
φεγγάρι
μην ελπίζεις
άλλο φως
Αν ΄ είναι
έτσι χλωμό
Και ανεβαίνει
κάθε μέρα λυπημένο
Δεν φταίει
αυτό
Φταίει ο
άδειος ουρανός
Κι ο δρόμος
ο συνηθισμένος
ΥΓ: Η Γεύση της
ημέρας… της εποχής..δεν ξέρω..Είναι που όλα γερνάνε γύρω….Μου επιτρέπετε να
είμαι μελαχγολική; ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ…
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου