Μια μέρα που ήμουνα πολύ στις μαύρες μου, τυχαία σχεδόν, ίσως επειδή είχε πρόσφατα πεθάνει, άκουσα αυτό το βίντεο. Μισοκοιμισμένη...Εικόνα δεν έβλεπα ..έτσι σαν ραδιόφωνο που λατρεύω.. Αποτέλεσμα. Έμεινα ξάγρυπνη να τον ακούω ξανά και ξανά.. γελώντας και κλαίγοντας.. Αυτόν τον μυστήριο , μεταφυσικό τύπο που δήλωνε τρελά ερωτευμένος με τη Μαρία Ζαχαρή , τη σύντροφό του, με τη Λευκάδα των παιδικών του χρόνων, τα μαθηματικά ! με τα βιβλία, με τον Βιζυηνό, με την όπερα , με τον Κουν και το θέατρο Τέχνης.. Και ξαφνικά όλα ξεχάστηκαν..Αφού υπάρχουν , γιατί δεν χάνονται ποτέ, ακόμα κιαν πεθάνουν αυτοί οι άνθρωποι, αξίζει τον κόπο η ζωή...
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου