ΜΑΝΤΗΣ ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΡΕΟΝΤΑ
<<Το πείσμα πάντα το πληρώνει το αγύριστο κεφάλι
Γι αυτό υποχώρησε προς τον νεκρὀ
Μην τον κακοποιείς
Δε δείχνει δυνατός όποιος σκοτώνει δυο φορές τον πεθαμένο…>>
Στίχοι πάντοτε επίκαιροι
όταν αναμετριέται
Η Εξουσία
με έναν ασήμαντο
μικρό …..μηδαμινό
Με έναν Παράνομο
Και καταδικασμένο
έναν Νεκρό..
Ή Σαν Νεκρό…
Βεβαίως ΔΙΚΑΙΩΣ
ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΕΓΩ ΟΛΩΣΔΙΟΛΟΥ
Όμως η Εξουσία μιας Ευνομούμενης Πολιτείας δεν έχει Αγύριστο Κεφάλι..
Όταν συγκρούεται με έναν Καταδικασμένο ,έναν Νεκρό, που δεν έχει απλώς
τάφο…
Σε όποιον πει ..τρελάθηκες..Ο Τειρεσίας άλλο εννοεί και γι άλλον λέει
Δεν αντιλέγω ..Θα του πω..
Αλλά η Τέχνη δίνει απλώς τις αφορμές για σκέψη
Πλάθει τους ρόλους έναν έναν
Και δἰνει δάκρυα και
γέλια , κατάρες και ευχές…
Μα ποιος κάθε φορά θα κλάψει
Ή θα γελάσει
Ποιος την ευχή και ποιος κατάρα θε να ξεστομίσει…
Για όλα αυτά αδιαφορεί η Τέχνη
ΑΛΛΑ η Ζωή
Αμείλικτη απαιτεί
από τον Δυνατό να Υποχωρήσει…
Υ.Γ: Το παραπάνω κείμενο είναι απλώς ένα θλιβερό πεζό –κατάπεζο ---κειμενάκι
μιας βαρετής στιγμής..Θέλησε κάποτε να γίνει ποίημα..Συγκρούστηκε με τη Μορφή της
εξουσίας της Τέχνης..Και κείνη το απέπεμψε δεόντως… Δεν είσαι ποίημα , είσαι λόγος
..Πεζός…. Το κειμενάκι μιας βαρετής
στιγμής δε σκέφτηκε καθόλου..Απάντησε αμέσως ως εξής… με ένα μεγάλο ψέμα.. και μια
αλήθεια..
Καμιά φιλοδοξία ποτέ δεν είχα για να γίνω Τέχνη
Μα με ποια Μούρη ποια
Μορφή
Όμως το μήνυμα Υπάρχει …….
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου