Είναι αλήθεια πως είχα
από μικρή μια έντονη διάθεση να ανακατεύομαι σε οτιδήποτε μπορούσε να προσφέρει συγκίνηση .
Γνήσια δηλαδή συναισθήματα αγάπης , έρωτα και πάθους για την Τέχνη σε κάθε της έκφανση..Κι
ο ΝΤΙΕΓΚΟ ΑΡΜΑΝΤΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ είναι αυτό που λέμε ο Μέγας και ο Μάγος της Τέχνης του Ποδοσφαίρου..
Αν μου πείτε ή στην καλύτερη περίπτωση σκεφτείτε και απλώς
δεν το ξεστομίσετε για να μη με προσβάλετε..Πολύ δεν ασχολείσαι με έναν παίχτη
του ποδοσφαίρου ….θα σας πω τούτο.
Ο ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ είναι κάτι
πολύ παραπάνω από αυτό..Για την Αργεντινή που της έδωσε δόξα, για τη Νάπολη του
φτωχού Ιταλικού νότου που της έδωσε φωνή και για τον κόσμο όλο που χάρη σ΄ αυτόν
απόλαυσε και ονειρεύτηκε νίκες και
ευτυχισμένες στιγμές παρόμοιες με τις δικές
του. Είναι λοιπόν σύμβολο μιας εποχής, ένα είδωλο λαϊκό που αγαπήθηκε όσο λίγοι
όχι μόνο στην Αργεντινή αλλά και σε όλο τον κόσμο… Τα δάκρυα των Αργεντινών που
τον ξεπροβόδισαν ξεπλένουν, νομίζω, κάθε
σκιά που τον ταλαιπωρούσε στη γη..Γιατί ο Μαραντόνα , είχε δυστυχώς πολλές σκιές..Αλλά
αυτά είναι του Θεού θέματα και όχι των ανθρώπων και πολύ περισσότερο όχι των
δημοσιογράφων τύπου Ευαγγελάτου.. Ο τελευταίος αυτό για το οποίο λυπήθηκε
πραγματικά ήταν γιατί ο Μαραντόνα δεν πέθανε από
Κορωνοϊό…
Στη μνήμη μου θα
υπάρχει πάντα ως ένας άνθρωπος που μάγευε την μπάλα όπως ένας ποιητής που αγαπώ
που μαγεύει το λόγο και ένας θεατρίνος που μαγεύει( από )την σκηνή του θεάτρου…
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΝΤΙΕΓΚΟ
ΑΡΜΑΝΤΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ…
Υ.Γ: Τον αγαπούσε πολύ
και ο Βασίλης μου… Είμαι σίγουρη ότι είναι από τους πρώτους που τον συνάντησαν..Πάντα είχε απορία για εκείνο το μαγικό
γκολ στον Αγώνα ΑΡΓΕΝΤΙΝΉ –ΑΓΓΛΙΑ στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μεξικό το 1986… Eνας ημιτελικός που επισκίασε με την ιστορία του ακόμα και τον τελικό Αργεντινή -Γερμανία 3-2 στον οποίο η πρώτη έγινε παγκόσμια πρωταθλήτρια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου