ΕΦΥΓΕ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ...

ΕΦΥΓΕ Ο  ΠΟΙΗΤΗΣ  ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ

Υ.Γ: Έχω ξαναπεί ότι οι ποιητές δεν πεθαίνουν..Ζουν στα ποιήματα και στα αισθήματα  που  αυτά  δημιουργούν στην ψυχή μας. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος  πολύ περισσότερο… Γιατί άφησε τον κόσμο αυτό  πλήρης εμπειριών, περιπετειών και πληγών..Διακινδύνευσε την βολή των  εύκολων επιλογών και έζησε με τα λάθη του και τα πάθη του υπερασπιζόμενος και τα δυο..Μετάνιωσε και για τα δυο..Ποτέ  όμως δεν τα αρνήθηκε… Ακούραστος εραστής  της Κριτικής των Πάντων..Μεταφυσικός και Φυσικός… Ρεαλιστής πικρός με λόγο σαρκαστικό και αυτοσαρκαστικό ..Απολαυστικός όσο λίγοι… Τον αγαπώ και τον θαυμάζω για ό,τι υπήρξε, επέλεξε , υπερασπίστηκε, δέχτηκε, αρνήθηκε..Κυρίως τον αγαπώ γιατί απέδειξε ότι η ηθική δεν είναι θέμα στενομυαλιάς και μικροψυχίας αλλά επιείκειας, γενναιοδωρίας και γενναιότητας… Επέλεξα το ποίημα  Ιθάκη γιατί νομίζω ότι τον αντιπροσωπεύει ..ΤΕΛΕΙΏΝΕΙ ΜΕ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΟ…ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ....

                                                  ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΙΘΑΚΗ

Δὲν ξέρω ἂν ἔφυγα ἀπὸ συνέπεια
ἢ ἀπὸ ἀνάγκη νὰ ξεφύγω τὸν ἑαυτό μου,
τὴ στενὴ καὶ μικρόχαρη Ἰθάκη
μὲ τὰ χριστιανικά της σωματεῖα
καὶ τὴν ἀσφυχτική της ἠθική.
Πάντως, δὲν ἦταν λύση, ἦταν ἡμίμετρο.
Κι ἀπὸ τότε κυλιέμαι ἀπὸ δρόμο σὲ δρόμο
ἀποχτώντας πληγὲς κι ἐμπειρίες.
Οἱ φίλοι ποὺ ἀγάπησα ἔχουνε πιὰ χαθεῖ
κι ἔμεινα μόνος τρέμοντας μήπως μὲ δεῖ κανένας
ποὺ κάποτε τοῦ μίλησα γιὰ ἰδανικά…
Τώρα ἐπιστρέφω μὲ μίαν ὕποπτη προσπάθεια
νὰ φανῶ ἄψογος, ἀκέραιος, ἐπιστρέφω
κι εἶμαι, Θεέ μου, σὰν τὸν ἄσωτο ποὺ ἀφήνει
τὴν ἀλητεία, πικραμένος, καὶ γυρνάει
στὸν πατέρα τὸν καλόκαρδο, νὰ ζήσει
στοὺς κόλπους του μίαν ἀσωτία ἰδιωτική.
Τὸν Ποσειδῶνα μέσα μου τὸν φέρνω,
ποὺ μὲ κρατάει πάντα μακριά.
Μὰ κι ἂν ἀκόμα δυνηθῶ νὰ προσεγγίσω,
τάχα ἡ Ἰθάκη θὰ μοῦ βρεῖ τὴ λύση;