Το alfavita.gr δημοσιεύει επιστολή μαθητή του ΓΕΛ Κονταριώτισσας
Διαβάζοντας τα κείμενα των άλλων μαθητών της Γ Λυκείου που τοποθετήθηκαν
δημόσια, σκέφτηκα πως ήρθε και η σειρά μου να εκφράσω την άποψη μου, καθώς όσο
περισσότεροι παίρνουμε θέση, τόσο ισχυρότερη γίνεται η φωνή μας. Αυτές λοιπόν
είναι οι σκέψεις ενός - ακόμη- απεγνωσμένου μαθητή:
<< Σ΄αυτήν την ζωή τίποτε δεν είναι σίγουρο, εκτός από τον
θάνατο και τους φόρους>> είχε πει ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, χωρίς
φυσικά να μπορεί να γνωρίζει την σημερινή πραγματικότητα της ελληνικής
εκπαίδευσης. Περίπου δυόμιση αιώνες μετά εγώ προσθέτω, μεταξύ άλλων, την
αβεβαιότητα και την σύγχυση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Η τακτική
είναι γνωστή εδώ και χρόνια. Κάθε νέα κυβέρνηση εισάγει ένα νέο εκπαιδευτικό
σύστημα, με νέες μεθόδους μάθησης, νέους στόχους, νέα ύλη και κεντρικό άξονα
πάντα την απομάκρυνση από την στείρα απομνημόνευση. Αναρωτιέμαι όμως, αν αυτή η
διαρκής<< ανανέωση>> τελικά έχει θετικά ή αρνητικά
αποτελέσματα, αφού ένας μαθητής κατά την διάρκεια της σχολικής του σταδιοδρομίας
καλείται να δοκιμαστεί σε τουλάχιστον τέσσερα διαφορετικά εκπαιδευτικά μοντέλα.
Είναι , επομένως, προφανές ότι αυτή η αστάθεια μόνο σύγχυση μπορεί να
προκαλέσει και να οδηγήσει στα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Στα
δεκατέσσερα χρόνια που βρίσκομαι στα θρανία προσπαθώ να καταλάβω ποιο είναι το
σημείο στο οποίο – η κατά τ΄άλλα εξαιρετική- θεωρία τους συναντά την πράξη.
Μάλλον δεν υπάρχει…
Κορωνίδα αυτής της αβεβαιότητας είναι η σημερινή κατάσταση. Είμαστε όλοι
θεατές της πολιτικής του << θα>>. Θα μειωθεί η
ύλη, θα ανακοινωθούν οι ημερομηνίες διεξαγωγής των πανελλαδικών, θα υποβληθούν
οι αιτήσεις συμμετοχής. Παρατηρούμε μία μετάθεση ευθυνών για το μέλλον και μία
αδιαφορία για την αγωνία χιλιάδων μαθητών, οι οποίοι βυθίζονται καθημερινά στην
απόγνωση και το άγχος. Βέβαια το αντεπιχείρημα σε αυτό είναι πως σε αυτή την
παγκόσμια τραγωδία που ζούμε οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές. Φυσικά και η
υγεία προηγείται της εκπαίδευσης και όλοι πρέπει να είμαστε αρωγοί σε αυτήν την
προσπάθεια. Όμως σε μία τόσο πολυεπίπεδη μάχη θα ήταν σοφό να έχουμε τα
λιγότερα δυνατά, ανοιχτά μέτωπα. Επίσης ας μην λησμονούμε ότι η γενιά του 2002
εκ των προτέρων ήταν αντιμέτωπη με το άγνωστο, αφού εμείς είμαστε τα
πειραματόζωα του νέου συστήματος. Συνεπώς στο ήδη υπάρχον άγχος των νέων μαθημάτων
προστίθεται το άγχος της αβεβαιότητας. Κάθε μέρα που περνάει και δεν
ανακοινώνεται η εξεταστέα ύλη αποτελεί μία ακόμη μέρα αποτυχίας.
Τέλος θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για την εξ΄ αποστάσεως εκπαίδευση. Στο
έτος 2020 είναι σχεδόν αυτονόητο ότι εκπαίδευση και τεχνολογία βαδίζουν μαζί.
Όποιος βέβαια θεωρεί ότι έτσι λύνεται το πρόβλημα βρίσκεται σε πλάνη. Οι
τηλεδιασκέψεις μπορούν και πρέπει να λειτουργούν συμπληρωματικά και μόνο.
Επίσης αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές πρέπει να συμφωνήσουμε πως τα νούμερα
εγγραφών σε ηλεκτρονικές τάξεις είναι υπαρκτά μεν, πλασματικά δε, αφού στην
πράξη τα πρακτικά προβλήματα είναι αρκετά και η συμμετοχή περιορισμένη.
Ολοκληρώνοντας θεωρώ πως η κυβέρνηση πρέπει να μεταχειριστεί την δημόσια
εκπαίδευση όπως ταιριάζει στον χαρακτήρα της, δίχως να την αντιμετωπίζει σαν
ιδιωτική ( που τόσο πολύ αγαπάει). Κατανοώ το βάρος της ευθύνης και την
δυσκολία της κατάστασης αλλά συνειδητοποιώ επίσης ότι υπάρχουν λύσεις στα
προβλήματα, με πιο επιτακτικές την σημαντική αύξηση των ωρών εκπαιδευτικής
τηλεόρασης για παιδιά Δημοτικού και κυρίως την άμεση ανακοίνωση της ύλης των
πανελλαδικών.
Υ.Γ: Υποκλίνομαι στην
ωριμότητα και στην αλήθεια του μαθητή του ΓΕΛ Κονταριώτισσας! Στο χιούμορ και
στον τόσο καταπληκτικό εφηβικό σαρκασμό του! Στην παρρησία του! Όσο υπάρχουν
παιδιά που σκέφτονται και μιλάνε έτσι, τίποτα δεν θα χαθεί..Και φυσικά κάποιο
ρόλο θα έχουν παίξει οι γονείς και οι δάσκαλοί του.. Του εύχομαι ολόψυχα καλές
σπουδές και καλή πρόοδο..Και να μην είναι καθόλου απελπισμένος..Ήδη σήμερα μας
έδωσε ελπίδα..Ότι αυτή η γενιά θα τα κάνει καλύτερα από μας!!!!
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου