ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΩΡΗΣΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥΣ..

 ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΑΣ ΘΕΩΡΗΣΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥΣ..

Τα σχολεία  όλων των βαθμίδων της Δημόσιας και Ιδιωτικής  Εκπαίδευσης κλείνουν σε  ολόκληρη την Ελλάδα για 14 ημέρες λόγω του κορωνοϊού. Και ξαφνικά όλα αλλάζουν. Οι άχρηστοι εκπαιδευτικοί, κυρίως του Δημοσίου βέβαια, που δεν δουλεύουν , που δεν χορεύουν, που δεν μαγειρεύουν και που δεν κάνουν και σπαγγάτο ταυτόχρονα, οι σάκοι του μποξ  που δεν έχουν δικαίωμα να ομιλούν γιατί αυτοί ευθύνονται για το χάλι της Εκπαίδευσης , Δημόσιας, επαναλαμβάνω γιατί η Ιδιωτική πληρώνεται αδρά οπότε δεν εμπίπτει συνήθως σε τέτοιες κατακραυγές και κατάρες , γίνονται ξαφνικά σημαντικοί. Όχι αυτοί. Θα πουν κάποιοι που μας αγαπάνε ιδιαίτερα. Τα δημόσια σχολεία άχρηστοι. Οι χώροι. Εσείς μόνο baby sitting κάνετε. Σε απλά ελληνικά μας φυλάτε τα παιδιά για να πηγαίνουμε στη δουλειά μας εμείς οι πολύ υπεύθυνοι υπόλοιποι εργαζόμενοι που δεν καθόμαστε όπως εσείς. Απέναντι σε τέτοια επιχειρήματα φυσικά σιωπούμε. Η βλακεία είναι ανίκητη. Ιδιαίτερα όταν νομίζει ότι αποτελεί  σύνεση και υπευθυνότητα. Τώρα.

Χιλιάδες τα ερωτήματα. Τι θα γίνει με την διδακτέα ύλη .Με τις γιορτές , με τις παρελάσεις, με τα κάθε είδους εκπαιδευτικά προγράμματα, θεατρικές παραστάσεις,  σχολικούς αγώνες , εκπαιδευτικές εκδρομές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό που όλα αυτά –να θυμίσω στους υπέρμαχους του baby sitting- τα τρέχουν οι  άχρηστοι εκπαιδευτικοί και μόνο.  Αγωνιώδεις φωνές από τηλεοράσεως και άλλων ΜΜΕ  από δεκάδες πανικόβλητους  επαγγελματίες που δεν έχουν τι να κάνουν τα παιδιά τους αφού δεν λειτουργούν τα άχρηστα- να μη ξεχνιόμαστε –σχολεία  οδηγούν στο εξής ερώτημα. Είμαστε λοιπόν εμείς οι εκπαιδευτικοί- Σχολεία δεν είναι τα ντουβάρια και οι χώροι, είναι πρωτίστως  οι Εκπαιδευτικοί - τόσο σημαντικοί για την ελληνική για να μην πω την παγκόσμια οικονομία;  Κάποιοι σίγουρα γελάτε ειρωνικά τώρα. Και ξαναρωτάμε. Εμείς οι φτωχοδάσκαλοι, , οι παραδοσιακά κακοπληρωμένοι και κατασυκοφαντημένοι , οι αμόρφωτοι και συντεχνιακά σκεπτόμενοι, όταν τολμάμε  να ζητήσουμε καλύτερες αμοιβές, είμαστε άκρως απαραίτητοι για την ισορροπία και την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας τόσο σε υλικό – οικονομικό επίπεδο όσο και σε μορφωτικό –ψυχολογικό μια και μόνο σε κατάσταση πολέμου καλούνται να κλείσουν τα σχολεία με όλες τις συνέπειες που συνεπάγεται αυτό ;

Μην απαντήσετε . Ξέρουμε. Θα πείτε να ξεκαβαλήσουμε το καλάμι. Μέχρι να το κάνουμε λοιπόν , βρείτε τρόπο εσείς , οι οπαδοί της θεωρίας του baby sitting, να κρατήσετε τα παιδιά σας στο σπίτι, να τα μορφώσετε, να τα διδάξετε αξίες και ιδανικά, να τα μάθετε να τραγουδούν, να χορεύουν, να ανεβάζουν θεατρικές παραστάσεις, να τα πάτε εκδρομή, να τα στηρίξετε ψυχολογικά στην εφηβεία τους και όχι μόνο, τέλος να τα εμπνεύσετε να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και πολίτες . Ελπίζουμε να το κάνετε καλύτερα από μας τους άχρηστους και συντεχνιακά σκεπτόμενους που δεν δουλεύουμε, δεν χορεύουμε, δεν μαγειρεύουμε και δεν κάνουμε  σπαγγάτο ταυτόχρονα…

                                                                ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ: Οπωσδήποτε το παραπάνω κείμενο βρίθει υπερβολών και ειρωνικών σχολίων που όμως έχουν απόλυτη σχέση με την πραγματικότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι ανάλογα παράπονα δεν έχουν και άλλοι κλάδοι εργαζομένων που είναι άκρως απαραίτητοι για τη Δημόσια Υγεία και Εύρυθμη Λειτουργία της Ελληνικής αλλά και Παγκόσμιας Κοινωνίας. Οι γιατροί ας πούμε της Δημόσιας Υγείας- χωρίς να υποτιμώ τους ιδιώτες γιατρούς που μοχθούν καθημερινά  με τον ίδιο στόχο- που καλούνται να υπηρετήσουν σε δύσκολους καιρούς και σε ακραίες συνθήκες τη  Δημόσια Υγεία είναι συνεχώς στο στόχαστρο εύκολων και αχάριστων κατηγοριών και λόγων που καθόλου δεν διευκολύνουν το έργο τους. Κι αν για ένα πράγμα πρέπει να συμφωνήσουμε  όλοι την εποχή αυτή της Επιδημίας είναι ότι όλοι οι εργαζόμενοι- απολύτως όλοι ,δημόσιοι και ιδιωτικοί, ιδιωτικοί και δημόσιοι, μικροί μεγάλοι, ευπαθείς και μη ομάδες, παιδιά, ενήλικες, παππούδες και γιαγιάδες – είμαστε το ίδιο απαραίτητοι για την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία της κοινωνίας. Δεν χρειάζονται αλληλοκατηγορίες και αρνητικά αντανακλαστικά στην υπηρεσία  αυτών που στρέφουν την μια ομάδα εργαζομένων απέναντι στην άλλη για ευνόητους λόγους. Και κάτι τελευταίο από μια άχρηστη εκπαιδευτικό που ορκίζεται ότι δεν είναι καθόλου ευχαριστημένη που τα σχολεία είναι κλειστά και δεν μπορεί να κάνει και τις πρόβες της για τη θεατρική παράσταση που ανεβάζει η θεατρική ομάδα του σχολείου της: Όσοι λένε ότι είναι εύκολο να αναπληρωθούν μαθήματα χαμένα 4 εβδομάδων όπως εδώ στην Αχαΐα ,πλανώνται πλάνην οικτράν. Είναι δύσκολο πολύ εκτός αν μιλάνε για ένα απλό πασάλειμμα, έτσι για τα μάτια του κόσμου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα βάλουν πλάτη οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων για να καλυφθεί η ύλη που πρέπει να εμπεδώσουν οι μαθητές μας. Άλλο αυτό και άλλο να θεωρείται με επιπολαιότητα απολύτως εφικτό και απλό. Μόνο οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται με υπευθυνότητα και αγάπη για τη δουλειά τους γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι παρόλο που θα προσπαθήσουν με όλες τους τις δυνάμεις να το καταφέρουν..