ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΑ ΧΙΟΝΙΑ...

Υ.Γ: Ο Έρωτας στα Χιόνια του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη είναι  αναμφισβήτητα  ένα Διαμάντι της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Το λευκό χιόνι που σκέπασε, μια χριστουγεννιάτικη μέρα , το σώμα του Μαρμπα- Γιαννιού του μπεκρή με τις τόσες αμαρτίες και βάσανα, στο κατώφλι της γειτόνισσας της Πολυλογούς, στον έρωτα της οποίας είχε πέσει ο δύστυχος, αυτό το λευκό χιόνι που με τις Νιφάδες του συνόδεψε και τον ίδιο τον Συγγραφέα, μια και πέθανε 3 Ιανουαρίου του 1911 στη Σκιάθο, μια παγωμένη χιονισμένη μέρα , το ίδιο αυτό χιόνι που δεν έχει τίποτα από τα μαγευτικά χριστουγεννιάτικα παραμύθια των μοσχοβολημένων και φωταγωγημένων σπιτιών  και τέλος αυτό το λευκό χιόνι που έγινε το σάβανο του  γέροντα μπεκρή έτσι ώστε να παρουσιαστεί ευπρεπής<< ενώπιον του Κριτού, του Παλαιού Ημερών, του Τρισαγίου>> έχει αποκτήσει στην ψυχή μου θεϊκές διαστάσεις..Γιατί  μόνο οι Ποιητές ( όλα του τα έργα είναι Ποιήματα), όπως ο Παπαδιαμάντης, οι πραγματικοί δηλαδή μύστες των Μουσών και των Νοημάτων τους , έχουν το χάρισμα να ντύνουν τις λέξεις με την αθανασία σκέψεων και αισθημάτων, να τις μεταμορφώνουν , να τις μετουσιώνουν, έτσι που δεν μπορείς πια να τις σκεφτείς παρά μόνο με το νόημα των Ποιητών τους. Τον Έρωτα Στα Χιόνια διαβάζει  υπέροχα,  με τη χαρακτηριστική φωνή της η Σαπφώ Νοταρά , μια σπουδαία ηθοποιός που πέθανε μόνη. Θέλω να πιστεύω ότι συνάντησε τον Παπαδιαμάντη στο ταξίδι της στο Φως. Κάθισαν μαζί στο τραπεζάκι στην άκρη ενός αστεριού και κάλεσαν στην παρέα τους τον μπαρμπα –Γιαννιό , τον μπεκρή. Και οι τρεις μαζί – ένα κοιμητήρι θα μας σμίξει, έγραψε ο Παπαδιαμάντης  στο ίδιο διήγημα- ευτυχείς πια και πραγματικά Συγχωρεμένοι..ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!

                                                                  ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ2: Όσοι βιαστούν να πουν ότι το σχόλιό μου δεν είναι στο πνεύμα των Χριστουγέννων, τους θυμίζω ότι είμαι ελεύθερο πνεύμα...