TO ΞΑΝΑΝΤΑΜΩΜΑ
Ο κ. Κόυνερ αντάμωσε κάποιον που είχε να τον δει πολύ
καιρό. Μα εσείς δεν αλλάξατε καθόλου, του είπε ο άλλος καθώς τον χαιρετούσε.
Ώχχ, έκανε ο κ. Κόυνερ και χλώμιασε...
ΜΟΧΘΟΣ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ
Ρώτησαν τον κ. Κόυνερ
:Τι φτιάχνετε τώρα; Ο κ. Κόυνερ αποκρίθηκε: Κουράζομαι πάρα πολύ. Ετοιμάζω το
επόμενο λάθος μου..
ΣΟΦΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΣΗ
Κάποτε επισκέφτηκε τον
κ. Κόυνερ ένας καθηγητής της φιλοσοφίας κι άρχισε να του μιλάει για τη σοφία
του. Μετά από λίγη ώρα ο κ.Κόυνερ είπε στον καθηγητή. Κάθεσαι ενοχλητικά, μιλάς
ενοχλητικά, σκέφτεσαι ενοχλητικά. Σαν τ΄ άκουσε αυτό ο καθηγητής θύμωσε και του
είπε. Δε μ΄ ενδιαφέρει τι σκέφτεσαι για το άτομό μου , μ΄ ενδιαφέρει να μάθω τη
γνώμη σου γι αυτά που λέω. Αυτά που λες δεν έχουν περιεχόμενο , αποκρίθηκε ο κ.
Κόυνερ. Σε βλέπω να περπατάς αδέξια, και το βάδισμά σου δεν έχει προορισμό.
Μιλάς σκοτεινά και η ομιλία σου δε φωτίζει τίποτα. Βλέποντας τη στάση σου παύει να με ενδιαφέρει
ο στόχος σου..
Υ.Γ: Κάθε σχολική χρονιά που τελειώνει αποτελεί
οπωσδήποτε αντικείμενο για σκέψη. Πέρα από την πολύ δικαιολογημένη κούραση και το άγχος που συνοδεύει την καθημερινή
παρουσία μας μέσα στην τάξη, η δουλειά μας είναι προνομιούχα. Μη βιαστείτε να
εξηγήσετε την τελευταία μου φράση με την ύπαρξη των σχολικών διακοπών για τις
οποίες αποτελούμε αντικείμενο φθόνου πολλών και διαφόρων. Η δουλειά μας είναι
προνομιούχα γιατί έχει να κάνει με παιδιά. Με εφήβους . Με ανθρώπους εν δυνάμει
, δηλαδή σε εξέλιξη .Τίποτε στατικό και μονότονο, βαρετό και διαμορφωμένο. Αυτή
είναι η μαγεία των εφήβων. Οι εκρήξεις τους , η ανοησία τους , η φασαρία τους
αλλά και η ευαισθησία τους, η σοφία τους, η καλοσύνη τους. Οι ορμόνες στο
κόκκινο υποβάλλουν και προβάλλουν συμπεριφορές συχνά ακατανόητες , απαράδεκτες
, ανήκουστες , προκλητικές. Αν μείνεις εκεί και ξεμπερδέψεις μαζί τους μ΄
αυτούς τους χαρακτηρισμούς, έχεις χάσει. Αν πάλι τους κουνήσεις το δάκτυλο για
να τους συνετίσεις, θα σοκαριστείς από την ευκολία που έχουν να σου βγάλουν τη
γλώσσα. Αν καταλήξεις στο εύκολο συμπέρασμα ότι είναι παλιόπαιδα και χαμένα
κορμιά , το πιο πιθανό είναι να σε διαψεύσουν λίγα χρόνια αργότερα που θα τα
συναντήσεις με οικογένεια, δουλειά και σε χαιρετίσουν ευγενικά στο δρόμο , όπως
μου συμβαίνει άπειρες φορές ευτυχώς.. Η μαγεία των εφήβων είναι τα λάθη τους. Η
δυνατότητα να τα κάνουν και η ελπίδα ότι θα διδαχτούν από αυτά. Ο άγαρμπος
τρόπος που δείχνουν την ανασφάλειά τους πίσω από βρισιές και ανυπότακτες
συμπεριφορές. Μετράνε την αντοχή σου στην αγάπη. Την αντοχή σου στη σύνεση
..Μετράνε την αντοχή σου γενικά. Επιθυμούν να σε φέρουν στα όριά σου. Γιατί όλα
τους φταίνε. Η μάνα τους, ο πατέρας τους, οι φίλοι που έχουν, οι φίλοι που δεν
έχουν, το σχολείο, οι εξετάσεις, οι βαθμοί , εσύ που δεν τους καταλαβαίνεις , ο
σάκος του μποξ για όλους και για όλα.. Αν αναλωθείς σε σχόλια του τύπου –εμείς στην
εποχή μας είχαμε σεβασμό- το μόνο που θα καταφέρεις είναι να σου πουν – καθρέφτης
σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω-
Τα πράγματα βέβαια είναι πολύ πιο απλά και
όμορφα. Αρκεί να έχεις τη ματιά να τα δεις. Και τη διάθεση. Μόνο με την καρδιά
βλέπεις καλά. Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια. Μας λέει ο μικρός πρίγκιπας
του Εξυπερύ. Τα νιάτα είναι από τη φύση τους προκλητικά και ανατρεπτικά. Αυθάδη. Από φόβο, επιπολαιότητα, απελπισία, παράπονο. Ο μόνος τρόπος για να σμιλέψεις πάνω τους την καλοσύνη και το σεβασμό είναι να
τα αγαπάς . Ακόμα και όταν τα τιμωρείς, να φαίνεται ολοκάθαρα ότι τα αγαπάς. Ότι
έχεις εμπιστοσύνη στο μέλλον τους και ελπίζεις στην καλή τους πρόοδο. Ακόμα και όταν φαίνεται
ότι σε διαψεύδουν να επιμένεις να βλέπεις κάτι θετικό στον ορίζοντα της ζωής τους.
Η εμπειρία μου τόσα χρόνια στην εκπαίδευση αλλά και η πολύχρονη εμπειρία των δασκάλων
γονιών μου αυτό μου έχει διδάξει. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Γιατί όπως λένε και
τα παραπάνω κείμενα του Μπρεχτ, οι άνθρωποι εξελίσσονται και αλλάζουν μέσα από
τα λάθη τους και η αποστολή του δασκάλου-πνευματικού ανθρώπου είναι να μιλά
φωτεινά με μια στάση τέτοια που να
εμπνέει και έναν ανάλογο φωτεινό στόχο..
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου