Η ΥΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ.....

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΙΑΛΕΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ Ο ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΟΣ ΜΑΝΟΣ ΔΑΝΕΖΗΣ ΣΤΙΣ 8-4 ΚΑΙ ΩΡΑ 7ΜΜ…

Εννοείται ότι δεν κάνω συχνά τέτοιες επιλογές .Να παρακολουθήσω δηλαδή διαλέξεις και ομιλίες ανθρώπων που θεωρούν τα Μαθηματικά Ποίηση, όσο και αν έχω γεννήσει έναν τέτοιο. Όμως η μικρή μου αδελφή είναι η άλλη οπτική γωνία. THE MOTIVATION .Το κίνητρο που χρειαζόμουν για να ξεκουνηθώ μέρα που ήταν ..Αυτό που βλέπουμε λοιπόν στον ουρανό ως φως των αστεριών είναι η υστεροφημία τους .Γιατί αυτά υπήρξαν δισεκατομμύρια χρόνια πριν και απλώς τώρα έφτασε στο οπτικό πεδίο μας το φως τους.. Χαιρέκακα σκέφτηκα. Αυτό το έχω ξανακούσει. Αυτό που βλέπουμε ως Σύμπαν δεν είναι παρά εικόνες, φωτογραφίες του από το παρελθόν, σαν να ξεφυλλίζουμε, λέει, ένα παλιό άλμπουμ με φωτογραφίες της γιαγιάς ,της προγιαγιάς μας….. Η διάλεξη προχωράει.Το Σύμπαν δεν είναι Ευκλείδειο. . Δεν έχει μόνο τρεις διαστάσεις. Μήκος ,Πλάτος, Ύψος. Είναι Τετραδιάστατο. Σύμφωνα με την Γεωμετρία του Ρίμαν. Προσπαθώ να συγκεντρώσω το μυαλό μου στην τέταρτη διάσταση. Μετριέται σε second. O Ομιλών επιμένει. Φυσικά δεν καταλαβαίνω τα περισσότερα. Σχήματα, αριθμούς, μαθηματικές έννοιες. Η τέταρτη διάσταση είναι ο Χρόνος. Φυσικά. Εδώ χρειάζεται φιλοσοφία. Δεν παίρνω θέση στην μαθηματική αντιμετώπιση του θέματος. Αφήνω τους ιδιοφυείς των αριθμών να ερίζουν και παραδέχομαι. Ο Χρόνος που περνά δίνει άλλη διάσταση στα πράγματα, στα τραύματα και στις πληγές μας. Στον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Ο Χρόνος που φοβίζει τον Καβάφη αλλά εξαιτίας του δημιουργεί ένα εξαίσιο ποίημα. Αφιερωμένο στην Τέχνη της Ποιήσεως.

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΙΑΣΟΝΟΣ ΚΛΕΑΝΔΡΟΥ· ΠΟΙΗΤΟΥ ΕΝ KΟΜΜΑΓΗΝΗ· 595 Μ.X.

Το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου
είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.
Δεν έχω εγκαρτέρησι καμιά.
Εις σε προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάπως ξέρεις από φάρμακα·
νάρκης του άλγους δοκιμές, εν Φαντασία και Λόγω.

Είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.—
Τα φάρμακά σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάμνουνε —για λίγο— να μη νοιώθεται η πληγή.

Ο Χρόνος. Η τέταρτη διάσταση. Ο φιλικός, ο εχθρικός, ο πανδαμάτωρ, ο ελεήμων, ο γιατρός , ο δικαστής, ο ένοχος και ο αθώος. Οι αντιφάσεις του Σύμπαντος σε μια μόνο διάστασή του..

Ο ομιλών συνεχίζει. Όλοι οι κόσμοι που υπάρχουν εξαρτώνται από την φυσιολογία του βιοϋπολογιστή του Παρατηρητή.. Να τος και ο Απόλυτος Υποκειμενισμός στην Αντικειμενικότητα των  Αριθμών και των Εξισώσεων. Σκέφτομαι και πάλι τα δικά μου εγωιστικά πράγματα. Είναι αλήθεια . Η θέση από την οποία παρατηρείς τον κόσμο, σχετίζεται απόλυτα με την αλήθεια σου. Αυτό που εσύ θεωρείς αλήθεια. Και τότε; Φυσικά έχω ξεφύγει από την ουσία της διάλεξης. Συνειρμικά λειτουργώντας κατασκευάζω θεωρίες. Αυτό όμως μου αρέσει να κάνω. Άλλωστε ο καθένας το Σύμπαν του το διαμορφώνει παρατηρώντας το με το δικό του τηλεσκόπιο. .Θα μπορούσα να γράφω και να μιλώ ώρες γι αυτά ..Δεν θα το κάνω φυσικά .Μόνο το Σύμπαν  είναι άναρχο και απέραντο. Εγώ θα πω μόνο τούτο. 

Ευχαριστήθηκα αυτή τη διάλεξη όχι γιατί την κατανόησα αλλά γιατί προσπάθησα να την κατανοήσω..Γύρω από ένα γευστικό τραπέζι με αγαπημένα πρόσωπα, γέλια, τραγούδια ….Παλιά τραγούδια..Γέλα κυρία μου, Η Θεατρίνα, Ο Αλήτης, Στο άδειο μου πακέτο…Το δικό μου Σύμπαν…

                                                          ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ