Ένα βιβλίο για τη δολοφονία του Τρότσκι. Μια γροθιά στο στομάχι. Απόδειξη ότι ο σκοπός δεν
αγιάζει τα μέσα. Ότι μια ιδεολογία , ακόμη και η καλύτερη, δεν μπορεί να
επιβάλλεται με τη βία στο όνομα του καλού , του δίκαιου, του σωστού. Ότι τα
εγκλήματα δεν διακρίνονται σε καλά και κακά, δίκαια και άδικα. Και ποτέ δεν
δικαιώνονται..
Ο Ασημάκης Πανσέληνος, ιδιοσυγκρασία
απειθάρχητη, όπως ο ίδιος λέει, άρα και κατεξοχήν υποψήφιος προς διαγραφή από όλα
τα κόμματα, μηχανισμούς και συντεχνίες, όπως λέω εγώ, στο υπέροχο βιβλίο του ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΜΕ, γράφει:
<<Αναπολώντας τα
τώρα όλα τούτα, σκέφτομαι πως αν υπάρχει
κάτι το οριστικά σοσιαλιστικό μέσα μου, είναι ότι ποτέ δεν κλονίστηκαν οι ιδέες
μου, από το γεγονός ότι τις εφάρμοσαν άλλοι με τρόπο απαράδεχτο. Το λάθος είναι
συστατικός παράγοντας στην ανθρώπινη αλήθεια, όμως ο μακιαβελισμός είναι κάτι
αποτρόπαιο, δεν είναι λάθος. Είναι μια σκοτεινή παρόρμηση, σύμφυτη με την
πολιτική εξουσία, όπου, οι επίδοξοι κυβερνήτες του κόσμου, σκοτώνουν τον
άνθρωπο για να τον κυβερνήσουν, και σκοτώνονται κι αναμεταξύ τους για να κριθεί
ποιος είναι ο πιο άξιος γι΄ αυτή τη δουλειά…..>>
Σας προτείνω και τα δυο
βιβλία. Γιατί διατρανώνουν αυτό που πιστεύω: ότι οι ιδεολογίες δεν απορρίπτονται.
Απορρίπτονται τα εγκλήματα που τις επιβάλλουν και αυτοί που τα πράττουν στο
όνομά τους…
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου