Πάντα μου άρεσαν τα
τραγούδια που αφηγούνται μια ιστορία. Πικρή ή γλυκιά ταξιδεύει πάνω στις νότες
και ερμηνεύεται ως δρώμενο με ήρωες που πάσχουν και αισθάνονται. Ένα τέτοιο
τραγούδι είναι …ο Γιάννης ο φονιάς…..
Μια συγκλονιστική
ιστορία ..μια Κυριακή , ένα κέρασμα γλυκό του κουταλιού, μια ανεκπλήρωτη αγάπη,
ένα θύμα, ένας καημός και το όνειρο που εχάθη …..Σε ένα τραγούδι
μόνο..Ευχαριστούμε Νίκο Γκάτσο και Μάνο Χατζιδάκι..Εκπληκτική η ερμηνεία του
Μανώλη Μητσιά..
Ο
Γιάννης ο φονιάς, παιδί μιας πατρινιάς
κι ενός μεσολογγίτη
Προχτές την Κυριακή μετά απ’ τη φυλακή
επέρασ’ απ’ το σπίτι
Του βγάλαμε γλυκό, τού βγάλαμε και μέντα
μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα
Μονάχα το Φροσί με δάκρυ θαλασσί
στα μάτια τα μεγάλα
Τού φίλησε βουβά τα χέρια τ’ ακριβά
και βγήκε από τη σάλα
Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν’ αντέξει
Κι ούτε ένας συγγενής να πει δεν βρήκε λέξη
Κι ο Γιάννης ο φονιάς στην άκρη της γωνιάς
με του καημού τ’ αγκάθι
Θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά και τ’ όνειρο που εχάθη
κι ενός μεσολογγίτη
Προχτές την Κυριακή μετά απ’ τη φυλακή
επέρασ’ απ’ το σπίτι
Του βγάλαμε γλυκό, τού βγάλαμε και μέντα
μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα
Μονάχα το Φροσί με δάκρυ θαλασσί
στα μάτια τα μεγάλα
Τού φίλησε βουβά τα χέρια τ’ ακριβά
και βγήκε από τη σάλα
Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν’ αντέξει
Κι ούτε ένας συγγενής να πει δεν βρήκε λέξη
Κι ο Γιάννης ο φονιάς στην άκρη της γωνιάς
με του καημού τ’ αγκάθι
Θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά και τ’ όνειρο που εχάθη
ΣΤΙΧΟΙ:
ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ:
ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου