ΙΔΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

 ΙΔΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ

Ο  ΙΔΙΟΤΡΟΠΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Βρίσκεται παντού. Στο λεωφορείο, στο δρόμο ,στο γραφείο ,στο  διπλανό μας δωμάτιο. Και έχει μια καταπληκτική ικανότητα. Να κάνει τα νεύρα μας να χορεύουν τσάρλεστον. Θα μου πείτε. Τι πρόβλημα έχω με τον ομολογουμένως υπέροχο αυτόν και εντυπωσιακότατο χορό; Απαντώ. Κανένα. Απλώς προσπαθώ με την μεταφορική αυτή χορευτική πανδαισία να περιγράψω την ταραχή και την ένταση που μου δημιουργεί ο ιδιότροπος άνθρωπος.

Δεν είναι που δεν ικανοποιείται εύκολα με τίποτα. Η ατάκα που με τρελαίνει περισσότερο μετά από αμέτρητα παράπονα και γκρίνιες για κάθε τι που κινείται στο οπτικό του πεδίο και την εκτοξεύει αλύπητα για να σου δώσει τη χαριστική βολή, είναι<< Και είμαι τόσο εύκολος άνθρωπος! Δεν καταλαβαίνω γιατί οι άλλοι τα ΄χουν μαζί μου..>> Μένεις  άφωνος, speechless που λένε και οι φίλοι μας οι Εγγλέζοι με την άφεση αμαρτιών που δίνει γενναιόδωρα στις ιδιοτροπίες του, που τις χαρακτηρίζει καλλιτεχνικές ή άλλως πως ευφάνταστες εκφάνσεις ενός ιδιοφυούς  μυαλού και μιας εξίσου ενδιαφέρουσας προσωπικότητας.

Έχεις την ατυχία να καθίσεις μαζί του στο λεωφορείο; Θα σου ζητήσει όχι με ιδιαίτερη ευγένεια τη θέση δίπλα στο παράθυρο αναπτύσσοντας μια φανταστική ιστορία ότι ήταν δική του και μάλλον έγινε λάθος κατά την έκδοση των εισιτηρίων. Θέλοντας να τον αποφύγεις θα κάνεις πως κοιμάσαι ή θα ανοίξεις ένα βιβλίο για να δείξεις λιγότερο ξεβολεμένος από τη θέση σου αλλά δεν θα καταφέρεις τίποτα. Θα βρει τρόπο να ασχοληθείς πάλι μαζί του γιατί θα τον θαμπώνει ο ήλιος και το παράθυρο δεν έχει την κατάλληλη κουρτίνα για να τον προστατέψει, δεν περνάει η ώρα και κάποια στιγμή εντελώς αθώα θα σας πει <<Δεν είναι ωραίο το βιβλίο σας, το έχω διαβάσει>>

Είναι συνάδελφός σου στη δουλειά; Τα συλλυπητήριά μου. Δεν ξέρεις ποτέ πώς θα σου συμπεριφερθεί. Όλα τον ενοχλούν αλλά τίποτα το σημαντικό. Διυλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμηλο. Αποφεύγει βέβαια να εκδηλώνει τις χαριτωμένες ιδιοτροπίες του αν  έχει ανάγκη τη βοήθειά σου αλλά είναι ιδιαίτερα εκδηλωτικός στην αντίθετη περίπτωση. Του μιλάς; Σου απαντάει βαριεστημένα γιατί κάτι πολύ πιο σημαντικό σκέφτεται. Δεν του μιλάς; Σε ρωτάει, γιατί, με προσποιητό ενδιαφέρον και σε αποτελειώνει με τη φράση – Βλέπω, δεν αισθάνεσαι καλά σήμερα - Θέλεις να ανοίξεις το παράθυρο; Σου επιτρέπει αλλά ταυτόχρονα εξιστορεί στον διπλανό σου ότι υποφέρει από ψύξη που σίγουρα οφείλεται στο βορειοανατολικό παράθυρο που μόλις σου έδωσε την άδεια να ανοίξεις. Όταν πανικόβλητος το κλείνεις γιατί δεν θέλεις να πάρεις στο λαιμό σου τον άνθρωπο και την ιδιότροπη ψύξη του, αρχίζει να κάνει αέρα με τον προχειρότερο τρόπο που βρίσκει –ακόμα και με τα γραπτά σου- γιατί ξαφνικά ζεσταίνεται και σίγουρα θα κολλήσει κανένα μικρόβιο μια και ο χώρος δεν αερίζεται καλά.. Σε αυτό το σημείο είναι που αναρωτιέσαι χαμηλόφωνα: Τι πίνει και δεν μας δίνει;

Είναι γείτονάς σου; Σε λυπάμαι πραγματικά. Εκτός αν αλλάξεις σπίτι πράγμα που το έχεις ψάξει αλλά από τη μια η οικονομική κρίση και από την άλλη η ατυχία που σε δέρνει, απομακρύνουν αυτό το τόσο εκπληκτικό ενδεχόμενο. Υποτάσσεσαι  λοιπόν στη μοίρα σου. Κλειδαμπαρώνεσαι για να ακούσεις μουσική, γιατί τον ενοχλεί ,παρκάρεις στην άλλη άκρη του κόσμου, γιατί εννοεί αυτός μόνο να παρκάρει δίπλα από τη μύτη σου, και κατεβάζεις τα σκουπίδια σου τρέχοντας και τις ώρες που δεν είναι σπίτι, γιατί, έτσι και σε δει, θα τρέξει να σε απασχολήσει για δυο λεπτά, που θα γίνουν εύκολα ώρα, γιατί έχει πολλά παράπονα να σου πει και πολλές προτάσεις να κάνει για να λυθούν τα προβλήματα της πολυκατοικίας σας, της γειτονιάς σας ,του δήμου σας και της Ελλάδας εν γένει.

Αν τον έχεις φίλο ή  σύντροφο  τα πράγματα αλλάζουν. Δεν είσαι μόνο θύμα αλλά και θύτης του εαυτού σου και των γύρω σου. Φταις και το ξέρεις που ανέχεσαι να σε φορτώνει ενοχές και ευθύνες ενώ ποτέ δεν αναλαμβάνει τις δικές του γιατί κανένας δεν τον καταλαβαίνει, κανένας δεν τον συμπαθεί- γιατί άραγε;- κανένας δεν τον νιώθει. Μαγείρεψες; Είναι λίγο ανάλατο ή αλατισμένο ή ζεστό ή κρύο ή…. Δεν μαγείρεψες μια φορά γιατί δεν πρόλαβες ; Αντί να σε βοηθήσει, σου τονίζει πόσο πεινάει μέχρι που δεν αντέχεις και ξεσπάς στον πρώτο τυχόντα ανυποψίαστο άνθρωπο που θα βρεθεί μπροστά σου .Πότε είναι που κάνει τον υπεράνω, τον γενναιόδωρο και τον ευαίσθητο; Όταν αντιληφθεί ότι θα σε χάσει. Ότι δεν θα του ξαναμιλήσεις ,ότι η φιλία σας τελειώνει εδώ. Αν αυτό δεν συμβεί, επαναλαμβάνει αμέσως τις ανεκδιήγητες ιδιοτροπίες του . Του έκανες δώρο ένα πουκάμισο; Σου τονίζει ότι δεν του αρέσει το χρώμα και αν το αλλάξεις το ξανασκέφτεται και βλέπει ότι τελικά του άρεσε το προηγούμενο και όταν το ξαναλλάξεις λέει χωρίς να σε κοιτάζει. Ένα βιβλίο, βέβαια, ίσως ήτανε καλύτερο..Γιατί ο ιδιότροπος είναι συνήθως βιβλιοφάγος. Είναι που προσπαθεί να  ανακαλύψει καινούργια πεδία για να ξαπλώσει αναπαυτικά τις ιδιοτροπίες του πασπαλίζοντάς τες και με μια πολιτικοϊδεολογική προσέγγιση που δεν είναι εύκολο, εσύ ο κουτός, να κατανοήσεις ….

Αν πάλι τον έχεις γεννήσει, αναρωτιέσαι συχνά μήπως ήταν προτιμότερη η αντισύλληψη....... 

Θα μου πείτε ..Ποιος ιδιότροπος; Αυτός είναι και αδιάκριτος και γκρινιάρης και ιδιοτελής και παράξενος και χίλια δυο άλλα ελαττώματα που θα μου τελείωνε το μελάνι να τα περιγράψω. Αυτός είναι όμως. Με μια δόση κωμική για να μην βαρύνουμε  πολύ το κλίμα. Άλλωστε μόνο έτσι αντέχεται η ζωή. Όταν  την κοροϊδεύεις…

                                                            ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ: Μου αρέσει να περιγράφω χαρακτήρες ανθρώπων. Όχι μόνο γιατί έτσι κι αλλιώς έχουν ενδιαφέρον με τα καλά και τα στραβά τους αλλά κυρίως γιατί είναι ένας τρόπος να διορθώνεις τα λάθη σου. Όταν τα βλέπεις σε έναν ανθρώπινο τύπο που…… πού ξέρεις; Μπορεί να αναγνωρίζεις τον εαυτό σου ….