ΣΑΝ ΤΗ ΖΩΗ..

 Νίκος Καρούζος, «Μεσονύχτι» – Έξι ποιήματα για το θήλυ

Μικρή γυναίκα βλέποντας τη συμφορά

έχουν μεθύσει τα μέλη σου από έρωτα

που θύεται αγνότερος αντίκρυ στ’ άστρα.

Κ’ εγώ θα μείνω μια βρόμικη προσευχή

με κρύσταλλα χρωματιστά

ψηλά χαμένος.

(Από τη συγκεντρωτική έκδοση «Νίκος Καρούζος, Τα Ποιήματα», εκδ. Ίκαρος)

Υ.Γ: Ο Διασκελισμός στην μοντέρνα ποίηση είναι αφάνταστα γοητευτικός. Σαν ένα ποτάμι ορμητικό ο στίχος χύνεται στον επόμενο. Το νόημα ταξιδεύει στις λέξεις λαχανιασμένο και ασυγκράτητο. Το μήνυμα δίνεται με γενναιοδωρία ως αποτέλεσμα μιας συνεργασίας  ήχων και νοημάτων που δεν δεσμεύονται σε ένα στίχο.  Σαν τη ζωή που τρέχει χωρίς να μπορεί να τη σταματήσει τίποτα. Και τον έρωτα....

                                                                         ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ