ΩΚΕΑΝΟΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ...

Ερωτοτροπούν οι στίχοι

Στις γωνιές

Μεγάλων ποιημάτων.

Κάτω από το φεγγάρι

Μουσικές.

<< Τα χλωμά τα φώτα

Πριν γίνουν δίχτυα>>

Ρίχνουνε πέπλο διάφανο

Στο λόγο.

Να φέγγει.

Να μη ξεχαστεί

Πεζός

Και

Μόνος.

Διλήμματα τοποθετούν

Οι στίχοι.

Σαν κάδρα θαλασσιά

Με θάλασσες

Σε άσπρους τοίχους

Διάφανους.

Λίγο να τους αγγίξεις

Θα χυθούν ωκεανοί

Στο χέρι σου.

Στίχοι  κωπηλατούν

Σε ερήμους λέξεων.

Ποιος να τους πει

Χωρίς να τους φωνάξει.

Χωρίς να κάψει

Τις φωνές

Η άμμος.

Μέσα της θάβει

Τους λυγμούς

Μεγάλων ποιητών.

Κι η Μουσική

Σκαπάνη

Φως

Τους ρίχνει…..

                               ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.