ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ

Πολύς λόγος γίνεται στις μέρες μας για το παιχνίδι με τις λέξεις, για τον φετιχισμό των  λέξεων ,για το είναι και το φαίνεσθαι. Έτσι η τρόικα έγινε θεσμοί, το μνημόνιο δανειακή σύμβαση και συμφωνία γέφυρα, το κούρεμα αναδιάρθρωση  και πλείστα άλλα ανάλογα παραδείγματα. Κι εγώ η ίδια που θεωρώ την ουσία ακριβότερη από κάθε περιτύλιγμα που συχνά κρύβει τις ασχήμιες της σε ευρηματικές και καλοφτιαγμένες λέξεις ,αντιλαμβάνομαι τη σημασία που έχει καμιά φορά αυτό το τόσο παρεξηγημένο φαίνεσθαι.

Ναι λοιπόν, έχει την αξία του το πώς εμφανίζεται μια κατάσταση, ένα μέτρο , μια συμπεριφορά. Και ασφαλώς έχει τη σημειολογία της η κάθε χειρονομία, προσφώνηση, ένδυση ,τοποθέτηση, κατάφαση ή άρνηση. Έτσι  έχει μεγάλη σημασία μια χρεοκοπημένη χώρα όπως η Ελλάδα να μπορεί να διαπραγματεύεται απαιτώντας να τηρούνται τα προσχήματα ενός δημοκρατικό διαλόγου ανάμεσα σε Ευρωπαίους εταίρους και όχι ανάμεσα σε σκλάβους και αφεντικά. Και αυτό δεν είναι μόνο επιφάνεια .Είναι και ουσία. Κι αν κάποιες  λέξεις μας κάνουν να αισθανόμαστε καλύτερα για να αντέχουμε τα δυσβάσταχτα πράγματα ας τις χρησιμοποιούμε.

Άλλωστε όλοι μας ψάχνουμε να βρούμε την Ουσία μέσα σε κάθε τι που βλέπουμε να μας παρουσιάζεται ως Επιφάνεια. Είτε πρόκειται για φευγαλέες ή εστιασμένες   ματιές, χαμόγελα ,αδιάφορα ή φοβισμένα βλέμματα ,παγωμένες ατάκες και φιλόξενες ή μη αγκαλιές. Ψάχνουμε την Ουσία στην Επιφάνεια και της Επιφάνειας την Ουσία. Έτσι ή αλλιώς λοιπόν καταλήγουμε πάντα στην Ουσία.

                                                                    ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.