ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΤΟΥ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ...

                               Κούραση

Εἶμαι τόσο κουρασμένος ἀπ᾿ τὰ λόγια τὰ ῾πωμένα
κι ἀπ᾿ τὰ λόγια ποὺ θὰ ποῦμε κι ἀπ᾿ τοὺς ἄλλους κι ἀπὸ μένα
κι ἀπ᾿ τὸ κάλεσμα τοῦ στίχου, μὲ τὸ μάταιο λυρισμό,
ποὺ ἡ ψυχή μου δὲν ἐλπίζει, παρὰ μόνο στὸ Λιμάνι
καὶ στὸ σάλπισμα τῆς Μοίρας, ποὺ μιὰ μέρα θὰ σημάνει
τὸν αἰώνιο Γυρισμό!

Τότε μόνο, λυτρωμένος ἀπ᾿ τῆς γῆς τὴν ἱστορία,
μέσ᾿ στῶν κόσμων καὶ τῶν ἄστρων τὴν ἀτέρμονη πορεία,
φῶς ἀνέσπερο, χυμένο σὲ μιὰν ἔξαλλη στροφή,
τὸ Τραγούδι τὸ Μεγάλο, ποὺ ποτὲ δὲν ἔχω γράψει,
τὸ στερνό μου τὸ Τραγούδι, σὰ μιὰ δόξα ποὺ θ᾿ ἀνάψει,
τότε μόνο θὰ γραφεῖ!

                                                 ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ( 1888-1944)

Υ.Γ: Χριστουγεννιάτικα θυμήθηκα τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη… Κόντρα σε όλες τις ευχές και τις χαρές των ημερών… Όχι για να γκρινιάξω πάλι συμμετέχοντας στον ποιητικότατο θρήνο του μεγάλου ποιητή που διαλαλεί την κούρασή του από όλα και από όλους. Περισσότερο γιατί πάντα με τραβούσαν οι άνθρωποι που βίωναν τη ζωή ως μια δυσκολία που έπρεπε να υπερνικήσουν. Αυτό το ποίημα το διάλεξα γιατί με εξέπληξε η αισιοδοξία του μέσα στην απαισιοδοξία του ποιητή. Ποια είναι αυτή; Επειδή πιστεύει ότι όταν πεθάνει και φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο λυτρωμένος από της γης την ιστορία, τότε μόνο θα γράψει το τραγούδι το μεγάλο που ποτέ δεν έχει γράψει..Ο ποιητής σκέφτεται την τέχνη του μες των κόσμων και των άστρων την ατέρμονη πορεία.. Πέρα από την ποιητική του αρτιότητα ,το θεωρώ καταπληκτικό δημιούργημα και  γι αυτό το λόγο. Πέρα από τις καθημερινές μικρότητες και τους καθημερινούς μικρούς ανθρώπους υπάρχει και αυτή η πραγματικότητα. Εκπληκτικό….

                                                                                      ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ