ΚΟΧΥΛΙΑ....

Άσπρα κοχύλια αλμυρά

Παρατημένα.

Θυμάσαι;

Στων βράχων τις ρυτίδες

Τα χτύπαγε το κύμα.

Ξεκόλλησαν σαν λόγια

Που ειπώθηκαν στο τέλος.

Λόγια κοχύλια δουλεμένα

Χρόνια στην  αύρα της αλμύρας.

Κοχύλια λόγια νοσταλγούν

Το βράχο.

Σε ένα πανέρι τώρα στοιβαγμένα

Όμορφα και με τάξη

Να σκονίζονται.

           ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ