Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

ΜΑΓΙΣΣΑ ΗΤΑΝ...

Όταν  για  τον  Ιάσονα
Με  μαγεμένα εγκλήματα νικούσε
-κομμάτια πεταμένα αδελφικά στη θάλασσα-
Νόμιζε πως ο έρωτας  διαρκούσε.
Μάγια ήξερε πολλά για να τον δέσει
Στα πορφυρά της  ρούχα.
-Όσο να πεις , αίμα  ήταν  της Κίρκης –
Πάλι, ο Ιάσονας  το δέρας το χρυσόμαλλο
Μαζί της ήθελε.
-την πίτα και τον σκύλο…-
 Η Γλαύκη ήταν αναπόφευκτη λοιπόν.
Εκείνη  η άμοιρη ερωμένη ,λέω,
Που νεκρούς γάμους έκανε με τον Ιάσονα.
Η  Μήδεια , μια ξένη , επέβαλε το νόμο της
Στην ξένη χώρα.
Αίμα, το τίμημα του προδομένου έρωτα.
Όχι γιατί ερωτεύτηκε άλλη.
Όσο γιατί δεν ερωτεύτηκε .
Και εξουσία έψαχνε πάλι.
Η Γλαύκη ,κόρη βασιλιά, ήταν απλώς το μέσον.
Και μια του κλέφτη…δυο….
Ανέβηκε στο φτερωτό δρακόντειο άρμα
Και έπαιξε κρυφτό με τα νεκρά παιδιά της.
Τα νεκρά;;;;
Όχι βέβαια….
Μάγισσα ήταν……
               ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Υ.Γ:  Μου αρέσουν οι άλλες εκδοχές των πραγμάτων…








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου