ΜΗΔΕΙΑ…..
Όταν για τον Ιάσονα
Με μαγεμένα εγκλήματα
νικούσε
-κομμάτια πεταμένα αδελφικά στη θάλασσα-
Νόμιζε πως ο έρωτας
διαρκούσε.
Μάγια ήξερε πολλά για να τον δέσει
Στα πορφυρά της ρούχα.
-Όσο να πεις , αίμα ήταν της
Κίρκης –
Πάλι, ο Ιάσονας το
δέρας το χρυσόμαλλο
Μαζί της ήθελε.
-την πίτα και τον σκύλο…-
Η Γλαύκη ήταν
αναπόφευκτη λοιπόν.
Εκείνη η άμοιρη
ερωμένη ,λέω,
Που νεκρούς γάμους έκανε με τον Ιάσονα.
Η Μήδεια , μια ξένη ,
επέβαλε το νόμο της
Στην ξένη χώρα.
Αίμα, το τίμημα του προδομένου έρωτα.
Όχι γιατί ερωτεύτηκε άλλη.
Όσο γιατί δεν ερωτεύτηκε .
Και εξουσία έψαχνε πάλι.
Η Γλαύκη ,κόρη βασιλιά, ήταν απλώς το μέσον.
Και μια του κλέφτη…δυο….
Ανέβηκε στο φτερωτό δρακόντειο άρμα
Και έπαιξε κρυφτό με τα νεκρά παιδιά της.
Τα νεκρά;;;;
Όχι βέβαια….
Μάγισσα ήταν……
ΜΑΡΙΑ
ΦΟΥΚΑ
Υ.Γ: Μου αρέσουν οι άλλες
εκδοχές των πραγμάτων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου