ΜΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ....

Η  Ελισάβετ  Μουτζάν Μαρτινέγκου ( Ζάκυνθος ,2  Οκτωβρίου 1801- 9 Νοεμβρίου 1832) υπήρξε μια σπουδαία γυναίκα και  μια εξίσου σημαντική συγγραφέας. Προσπάθησε να ζήσει με τους δικούς της κανόνες. Πάλεψε κόντρα σε καθιερωμένες αντιλήψεις και αξίες, σε κατεστημένες συμπεριφορές και ,πριν ηττηθεί, έδειξε χειροπιαστά την διάθεσή της να αμφισβητήσει αυτά που στην εποχή της θεωρούνταν απαραβίαστα. Τι και αν δεν μπόρεσε να νικήσει; Το πέρασμά της από την ζωή αυτή ήταν ιδιαίτερα ηχηρό καθώς σε συντηρητικές εποχές σαν τη δική της διεκδίκησε το δικαίωμά της στην μόρφωση και στην αυτοδιάθεση του εαυτού της ,αξίες που δεν αναγνωρίζονταν στο γυναικείο φύλο ακόμα και σε γυναίκες της αριστοκρατικής τάξης στην οποία ανήκε. Η Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου είναι μια προσωπικότητα που θαυμάζω. Έδωσε νόημα στον αγώνα που κάθε άνθρωπος οφείλει να κάνει στη ζωή του ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Πέθανε πολύ νέα ,δυο μήνες μετά τη γέννηση του γιού της. Στην γυναίκα αυτή και οι στίχοι μου αυτοί…..

Αδυσώπητοι

Και πληκτικοί
οι δρόμοι σου.

Τείχη σε κλείσανε

Που

Βάλθηκες

Να τα γκρεμίσεις.

Φαντάζομαι

 Το γέλιο σου

Τη μέρα 
Της απόδρασης.

Πριν καταλάβεις

 Πόσο μάταιο

Είναι

Να πολεμάς

 Με τους κανόνες

Και με τους νόμους

 Ηλιθίων.

Το κλάμα σου

Όταν συμβόλαιο

Έκαναν  τη ζωή σου.

Το κλάμα του

Τη μέρα
 Που δραπέτευσες

 Για πάντα.

           ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.