Αντάμα με το Σίσυφο
Σήκωνε βράχο
ασήκωτο.
Δεν είχε Πως
, Γιατί
Το λεξιλόγιο
.
Είχε
Έτσι
Στα Καλά Καθούμενα.
Ξέφευγε
βλέμματα
Και στόματα
και νεύματα.
Αδιαφορούσε
για ευχές.
Κουράγιο
Ή
Κάτι τέτοιο.
Στητή και μόνη.
Στις αμπελοφιλοσοφίες
Έκλεινε τα
αφτιά της.
Στα
θαυμαστικά.
Στις έξω από το χορό
Εντυπωσιακές
φιγούρες.
Εγώ στη θέση
σου……..
Σε κάθε συλλαβή
Του
Δεν α-ντέ-χω
Δεν μπο-ρώ
Ακροβατούσε.
Ακροβατούσε.
Με χωρίς δίχτυ
έπεφτε
Βουτούσε στο
κενό.
Μπο-ρού-σε.
Πέθαινε και
ξανά γεννιόταν.
Κά-θε μέ-ρα.
Με το
κουδούνι. Κάθε μέρα.
Σήκωνε σαν
το Σίσυφο το βράχο.
Αγαπημένο
βράχο.
Το παιδί
της.
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Υ.Γ: Μια
αγαπημένη φίλη μού είπε σήμερα την ιστορία αυτή… Κι εγώ, που είμαι πάντα στην τρεχάλα
, όπως λέει η αδελφή μου, αφιερώνω με θαυμασμό το ποίημά μου αυτό στη μάνα αυτή....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου