ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΥΜΑ....

     Ζούσε κάποτε στη χώρα των παραμυθιών ένα τεράστιο κύμα. Πάντοτε επιβλητικό και μεγαλόπρεπο δεν καταδεχόταν τα ρηχά. Σπίτι του ο ωκεανός. Στα πιο βαθιά νερά του καθρεφτιζότανε κάθε πρωί, καμαρώνοντας τους κάτασπρους αφρούς του. Δίπλα του επέτρεπε να βυθίζονται  τα πιο μεγάλα κήτη. Ένιωθε ωραία μόνο με κείνα που μπορούσε να αναμετρηθεί και να νικήσει. Πραγματικά τεράστιο μπορούσε να ξεπεράσει στους θυμούς του τρία γιγαντόσωμα πλοία το ένα πάνω στο άλλο. Και στον εαυτό του ακόμα προκαλούσε ίλιγγο.

     Όπως καταλαβαίνετε έλυνε όλα του τα προβλήματα με την αξία του. Όλοι στον ωκεανό, άνεμοι, ψάρια, ναυάγια, καράβια , φουρτούνες  το σέβονταν και το εκτιμούσαν βαθύτατα. Δεν το πλησίαζαν ποτέ παρά μόνο όταν ήταν άκρως απαραίτητο. Μα στον ωκεανό που τις πιο πολλές φορές ήταν αγριεμένος και κατασκότεινος δεν είναι εύκολο να πιάσεις φίλους για βόλτες και τέτοια. Αυτά τα πράγματα θέλουνε φεγγαράδες και θάλασσα λάδι, κιθάρες και κολύμπι στα ρηχά, φωτιές στην άμμο και έρωτες .Έτσι το τεράστιο κύμα μας δεν είχε φίλους. Ήταν το μόνο του πρόβλημα.

       Κάποτε φιλοσόφησε τα πράγματα. Αποφάσισε να καταλάβει την άλλη όψη των πραγμάτων. Να κατανοήσει την ανάγκη  για επικοινωνία όλων των όντων . Σε γη, ουρανό και θάλασσα. Χαμήλωσε τους αφρούς του, μαλάκωσε τη θυμωμένη καταιγίδα που το συντρόφευε πάντα και αστειεύτηκε για πρώτη φορά με τον εαυτό του. Για τόσο τεράστιο κύμα, σκέφτηκε, έχω το χιούμορ κουτσομούρας. Δεν ανέχομαι γαρίδα στο σπαθί μου. Μήπως να χαλαρώσω λίγο, να μοιραστώ σε μακρινά ταξίδια και επιτέλους να γνωρίσω τη στεριά; Αναρωτιόταν ρητορικά το τεράστιο κύμα. Απάντησε μονάχο του.

        Ήταν σούρουπο όταν έφτασε μικρό- μικρό στην αμμουδιά . Ισορρόπησε στις πέτρες που δεν το φοβήθηκαν. Του ψιθύρισαν λόγια που δεν είχε ξανακούσει. Το φεγγάρι λαμπερό και κάτασπρο σαν βασιλιάς των φάρων φώτιζε τα καράβια που ερωτευμένα με τη θάλασσα πάντα θα απατούνε την στεριά. Ή το ανάποδο; Το τεράστιο κύμα , μικρό- μικρό τώρα οικειοθελώς και επίτηδες ξάπλωσε στη στεριά. Έμεινε εκεί όλο το βράδυ. Ξεκουράστηκε από το μεγαλείο του. Χαζό μεγαλείο. Ήταν ευτυχισμένο….

                                                       ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ: Το αφιερώνω σε όλους τους φιλικούς ανθρώπους……