Κοφτερές
είναι οι λέξεις.
Ματώνουνε τα
λεξικά
Οι αμυχές τους.
Ανάμεσα σε
πολλαπλές
Ουσίες
Τραμπαλίζονται.
Καμία δεν
αρνούνται.
Είναι
αθυρόστομες.
Και
ντροπαλές.
Στις κόχες
των σελίδων
Κρύβονται.
Ακροπατούν με
σύνεση
Να μην
ξυπνήσει η λήθη.
Διαγνώνουν εμμονές
Ανίατες ανάγκες
.
Βυθίζονται
και ίπτανται
Οι λέξεις.
Τη μοίρα
ακολουθώντας
Του ποιητή.
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ
Υ.Γ: Η Ελένη Κοφτερού με συγκίνησε με την ευαισθησία της να υποτάξει
το ταλέντο της σε μια απλή ανθρώπινη ανάγκη να επικοινωνήσει τις σκέψεις και τα
συναισθήματά της. Μέσα από την άκρως ποιητική παρουσίαση της Μαίρης Σιδηρά και
την στοχαστική ματιά του ποιητή Στέλιου Μαφρέδα στην ποίηση της Κοφτερού,ξεναγηθήκαμε
στα φιλόξενα στέκια των ποιημάτων της. Μας
καλωσόρισε και διπλά την καλωσορίζουμε κι εμείς στην πόλη μας.Εύχομαι οι
λέξεις να είναι πάντα φιλικές στο έτσι κι αλλιώς μεγάλο ταλέντο της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου