Σημασία δεν έχει τι βλέπεις αλλά το
συναίσθημα που σου προκαλεί……
Τα πράγματα είναι κόσμοι ολόκληροι.
Σύμπαντα που κρύβουν αστροσύννεφα, χρυσόσκονη
αλλά και μαύρες τρύπες . Σε περιβάλλουν και σε παρασύρουν στην κουβέντα τους.
Μιλάνε με ήχους και τριγμούς. Αντιλαλούν αυτά που σου θυμίζουν. Σαν άνθρωποι
που αισθάνονται και σκέφτονται μαζί. Είναι ανώφελο να τους αρνείσαι το δικαίωμα
να μοιράζονται τη ζωή μαζί σου. Τη ζωή που ζουν ιδιαίτερα όσα περιφρονητικά
αποκαλούνται άψυχα. Ένα ζευγάρι παλιά παπούτσια ,ξεχασμένα στην αποθήκη. Τα
φορούσες όταν τον γνώρισες. Ένα φθαρμένο πουλόβερ .Δώρο της αδελφής σου τα Χριστούγεννα πριν κάποια χρόνια. Μια λάμπα, ένας χαλασμένος σουγιάς. Είχες
κοπεί όταν προσπαθούσες να ανοίξεις μια κονσέρβα τις πρώτες διακοπές που πήγατε
μαζί στην Πάτμο. Πράγματα ….Ανυποψίαστα και τα ίδια για τις παγίδες που
κρύβουν. Τα ειρωνικά σχόλια που γεννούν. Τα δάκρυα που προκαλούν . Το γέλιο που
φωτίζουν .Άνθρωποι ξεπηδούν ορμητικά από μέσα τους. Βλέπεις τη μορφή τους και
γλυκαίνουν. Τα χαλασμένα ξαναφτιάχνονται. Τα φθαρμένα γίνονται καινούργια.Τα
σπασμένα με τάξη συναρμολογούνται. Ακόμα και κείνα που χάρισες ,που έδιωξες,
που εξαφάνισες. Σου τα θυμίζουν άλλα που συναντάς …Αυτές είναι οι δικές σου πλατωνικές
ιδέες, οι ιερές και οι απόλυτες. Αξίζουν
σεβασμό και ενός λεπτού σιγή από την θορυβώδη και κραυγάζουσα το δίκιο της καθημερινότητά
μας.
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.
Γειά σου ρε Μαρία!Ένοιωσες, πρωτοτύπησες, σκηνοθέτησες, φιλοσόφησες δηλαδή έγραψες ποιηματάρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου και σένα Γιάννη μου! Ακριβοθώρητος μας έγινες...Που ήσουν τόσο καιρό; Ελπίζω όλα να είναι ευχάριστα...Σε ευχαριστώ για το σχόλιο!!
ΑπάντησηΔιαγραφή