Έκλεισε ένας χρόνος από το μαύρο στην ΕΡΤ. Το ποίημα αυτό το αφιερώνω στους απολυμένους εργαζόμενους της ΕΡΤ...σε όλους τους απολυμένους ....σαν αυτοκριτική.....

                ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ

Στο πρώτο ψέμα επαναστάτησε.

Διαμαρτυρήθηκε δεόντως.

Σε δρόμους ,σε πλατείες

Έξω από υπουργεία.

Οι αρμόδιοι επιφυλάχτηκαν

Να απαντήσουν εν ευθέτω  χρόνω.

Γύρισε σπίτι του ευτυχής

Που το καθήκον του είχε διαπράξει.

Το δεύτερο το ψέμα

Τον ενόχλησε.

Αλλά καιρό δεν βρήκε

Για διαμαρτυρίες και τέτοια.

Είχε μια βάφτιση, ένα γάμο

Μια κηδεία.

Κι η ώρα ήταν περασμένη.

Την άλλη όμως φορά θα πάει.

Μόνο να θυμηθεί….να μην ξεχάσει…

Στο τρίτο και το τέταρτο

Το ψέμα

Άρχισε με άλλη οπτική

Τα τεκταινόμενα  να βλέπει.

Κι αναρωτήθηκε πολλές φορές

Για την υπερβολή του να αρνείται

Και μια σταλίτσα ψέμα στη ζωή του.

Έτσι

Σιγά σιγά

Γινόταν πολύ κουραστική

η αλήθεια.

                           Μαρία Φούκα