ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΑΛΑΖΙΕ ΑΝΔΡΕΑ.........

Όταν    πεθαίνει  ένας  δάσκαλος, το σύμπαν μακριά σωπαίνει.

Όχι.      Δεν κάνει ενός λεπτού σιγή για το θεαθήναι.

Υποκλίνεται και ταπεινά  παραμερίζει να περάσει ..

Αυτός που μέχρι τώρα μες στις καρδιές των μαθητών μιλούσε.

Όταν πεθαίνει ένας δάσκαλος, πενθεί  το γέλιο κι η χαρά μας

Γιατί  μ΄αυτόν  τα μοιραστήκαμε στης νιότης μας τις μέρες.

Και δεν  βουρκώνουνε μόνο τα μάτια μας  στη θύμησή του .Όχι.

Στο τελευταίο αυτό ταξίδι του είναι η ψυχή μας που όλο κλαίει.

Όταν πεθαίνει ένας δάσκαλος, ο ίσκιος του  για πάντα μένει..

Σε άσπρα τετράδια, θρανία ορφανά ,βιβλία ,αίθουσες, μολύβια..

Παιδιά ,εφήβους που αμήχανα σκουπίζουνε τα μάτια τους

Ενήλικες  που νιώθουνε πως  πια γεράσανε  χωρίς εκείνον.

Όταν πεθαίνει ένας δάσκαλος, γαλάζιοι δρόμοι ανοίγονται μπροστά του.

Μουσικές  πένθιμες  ακολουθούν το πέταγμά του στους αιθέρες.

Στις θάλασσες, καράβια με λευκά πανιά τον ταξιδεύουνε

Είναι όλες οι ευχές, η αγάπη , η ευγνωμοσύνη και η εκτίμηση των μαθητών του.

                                                                           ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ.

 Υ.Γ: Το αφιερώνω με πολλή συγκίνηση και αγάπη στον καλό συνάδελφό μου καθηγητή , Ανδρέα Γαλάζιο, που έφυγε  χθες από τη ζωή. Θα τον θυμάμαι πάντα, έναν σπουδαίο δάσκαλο, έναν άνθρωπο σεμνό ,ήπιο, γλυκό και αγωνιστή μέχρι το τέλος. Στη  γυναίκα του, επίσης καλή συνάδελφο Κωνσταντίνα και στη κόρη του Δανάη  που με τόση αξιοπρέπεια και δύναμη στάθηκαν στο πλευρό του καθώς και στους αδελφικούς του φίλους και συναδέλφους μου Αναστασία Παπαθανάση και Γρηγόρη Αυγουστινιάτο και σε όλους όσους τον αγαπούσαν,τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια. Σίγουρα κι άλλους καλούς  και γλυκούς ανθρώπους  θα συναντήσει εκεί πάνω……. Καλό ταξίδι…..