Νικήσατε κυρία Κεραμέως……
Μπορείτε να χαρείτε
κυρία Υπουργέ…. Η Παιδεία των Αρίστων που ευαγγελίζεσθε με τόσο, ομολογουμένως, ζήλο ετοιμάζεται να μας δείξει τα δόντια της, στο κατά τα άλλα παρατημένο ,αν και δια ροπάλου αυτοαξιολογημένο φτωχικό μας Δημόσιο
Σχολείο..Πλατφόρμες βαρύγδουπες με πολλαπλά βήματα, σύμβουλοι και παρασύμβουλοι,
όλοι σε διατεταγμένη υπηρεσία, επικουρούμενοι οσονούπω και από δικαστικές
αποφάσεις κατά την πάγια και προσφιλή σας τακτική,με περισπούδαστο ύφος θα μας ξαπλώσουν επιτέλους στην προκρούστεια κλίνη της
τόσο ……Αντικειμενικής αξιολόγησής σας.. Τρομοκρατημένοι και κακοπληρωμένοι πρωτοδιόριστοι, απειλούμενοι με το μαρτύριο
του Ταντάλου αν δεν υποκύψουν (να φτάσουν στην
πηγή μετά από χρόνια αδιοριστίας και να μη πιούν νερό, να μη μονιμοποιηθούν
δηλαδή ) είναι το αγαπημένο σας θέμα
συζήτησης και ερμηνείας ..Το τραγουδάτε καθημερινά μπροστά σε υποταγμένα και δουλικά μικρόφωνα που από το πρωί μέχρι το βράδυ μας αποκαλούν
τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας. Οι μεγαλύτεροι θα περιμένουμε τη σειρά μας για
να μας μάθετε πόσα απίδια βάζει ο σάκος , κατά το κοινώς λεγόμενο. Αυτή άλλωστε
είναι η σχέση του υπουργείου σας με τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων της χώρας
, την οποία χτίζετε με ρυθμούς του γεφυριού της Άρτας μήνες τώρα..Έφτασε λοιπόν
η ώρα να στοιχειωθούν τα πρώτα θύματα για να μην τρέμει το γεφύρι των
ετοιμόρροπων δομών του Εκπαιδευτικού μας συστήματος. Με την αγαπημένη τακτική
όλων των εξουσιών από αρχαιοτάτων χρόνων του Διαίρει και Βασίλευε , ετοιμάζεστε
να μας διακρίνετε σε κατηγορίες εμάς και τα σχολεία μας, φορτώνοντάς στις πλάτες
μας όλες τις αμαρτίες των δικών σας πολιτικών, των προηγούμενων και των
επόμενων.. Οι καλοί , οι κακοί και οι άσχημοι..
Ξεχνάτε πως για να μπορεί ο εκπαιδευτικός να σταθεί με αξιοπρέπεια μπροστά στους μαθητες του πρέπει να είναι εξαιρετικός. Και μόνο. Απλώς καλή δύναται να είναι μόνο η Παναγιωταινα!!
Νικήσατε λοιπόν …Έτσι
νομίζετε ..Αλλά όπως λένε και οι υπέροχοι στίχοι του Γεράσιμου Ευαγγελάτου που τους
τραγουδάει εξίσου υπέροχα η Νατάσσα Μποφίλιου (αν και οι δυο ως καλλιτεχνες ειναι μόνο απόφοιτοι Λυκείου) και μας αρέσει να τους χορεύουμε : Μέχρι το τέλος η ψυχή, κι όμως πηγαίνει και
πιο κει…
Μέχρι το τέλος η ψυχή
κι όμως πηγαίνει και πιο κει
καλά που βρέθηκες εσύ
να μου την ταξιδέψεις
και μη σε νοιάζουν τα λεφτά
αν μ' αρνηθείς ως τις εφτά
θα περισσέψουν αρκετά
τριάντα θα ξοδέψεις
όχι που τρέμω το σταυρό
αλλά που δεν μπορώ να βρω
χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία
δε φεύγω για παλικαριά
αλλά που μού 'πεσε βαριά
μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία
δε σού ζητάω να πληρωθώ
μονάχα όταν σταυρωθώ
άσε με ν' αναμετρηθώ
μ' αυτά που σέ πονάνε
κι άμα γυρίσεις νικητής
θα χεις καρδιά να κοιμηθείς
αυτούς που φεύγουνε νωρίς
ποτέ δεν τούς ξεχνάμε
όχι που τρέμω το σταυρό
αλλά που δεν μπορώ να βρω
χρυσά καρφιά που να αξίζουν τη θυσία
δε φεύγω για παλικαριά
αλλά που μού 'πεσε βαριά
μες τον Παράδεισο η τόση προδοσία
Μέχρι το τέλος η ψυχή
κι όμως πηγαίνει και πιο κει...
ΥΓ: Οι εκπαιδευτικοί
όλων των βαθμίδων της χώρας, χρόνια τώρα μάθαμε να ταξιδεύουμε τα όνειρα των
μαθητών μας με αγάπη και αφοσίωση στο λειτούργημά μας . Κυρίως με ψυχή .. Που
μπορεί να φαίνεται ότι λυγίζει καμιά φορά αλλά πάντοτε πηγαίνει πιο κει….
ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ