Η ΤΕΛΕΙΑ ΛΕΞΗ!!!

Η ΖΩΗ

ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΣΤΡΟΒΙΛΙΖΟΝΤΑΣ

ΣΤΟ ΧΟΡΟ ΤΗΣ

ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥΣ

Η ΖΩΗ

Η ΤΕΛΕΙΑ ΛΕΞΗ..

               ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΑΞΙΖΕΙ Η ΚΑΘΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ;;;

ΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ

Γραφή ολοζώντανη, συνειρμική στα όρια του παροξυσμού με κρότους συνεχείς και απόλυτους. Χτυπά κατευθείαν στην καρδιά και στο μυαλό σου. Φυλλομετρά όσα δεν θέλεις να διαβαστούν ποτέ μέσα σου. Δεν ισορροπεί παρά στην άκρη του γκρεμού ,εκεί που όλα μπορούν να συμβούν .Το φαράγγι είναι η πρόφαση. Και ο όρκος στον πεθαμένο πατέρα να το περπατήσουν στη μνήμη του.  Η ουσία βρίσκεται στα βαρίδια που ο καθένας από τους ήρωες κουβαλά μαζί του. Βαρίδια ζωής ενισχυμένα από μοναξιά, διαψεύσεις, τύψεις και ενοχές, μυστικά εγκλήματα και εφιάλτες. Τα επτά αδέλφια το περπατούν αναποφάσιστα αν θα τα πετάξουν ή θα ζήσουν με αυτά όση ζωή τους απομένει. Ο Βαρδής πάντα παρών να οργανώνει τις λεπτομέρειες της πορείας κρύβοντας, όσο μπορεί, τις πληγές του,  ο Γεράσιμος, ο αριστερός της παρέας να έχει ετοιμοπόλεμη μια πολιτική ανασκόπηση προκειμένου να καλύψει τα δικά του τραύματα, η χαροκαμένη Ευδοκία , με το τελευταίο σημείωμα του Μάρκου της στο μπούστο της , πριν την αποχαιρετήσει οικειοθελώς για πάντα, η Ινώ με την προδοσία του Αποστόλη της , ο Ελισαίος με την μελαγχολία της απαγορευμένης αγάπης και την ανακούφιση της αποδοχής της εν τέλει, η Θεώνη που απαρνήθηκε την Κρήτη για την Καστοριά με την τραγικότητα του καλλιτέχνη που οφείλει να εμπνέεται ακόμα και από τη θέα της κατάκοιτης μάνας της και τέλος ο Αργύρης που εξορισμένος στην Αλεξανδρούπολη μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να πεθάνει, ζει καταδικασμένος να σηκώνει το βάρος ενός ανήκουστου εγκλήματος για το οποίο δεν είναι υπεύθυνος…. Όλοι παρόντες στο φαράγγι..Είναι επικίνδυνα τα φαράγγια, λέει η συγγραφέας, ξεθηκαρώνουν τις ψυχές ..Αξίζει τελικά η συνάντηση ακόμα κι αν δεν καταφέρει να διώξει όλα τα φαντάσματα; Αξίζει η κάθε συνάντηση; Αν θέλετε να μάθετε την απάντηση , διαβάστε το βιβλίο.

                                                        ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

<<Λοιπόν, αλίμονό σας, εάν μου πειράξετε τα παιδικά μου χρόνια…>>

<<- Θα μαζέψουμε τον Σεπτέμβρη  τα καρύδια και μετά, ηλεκτρικό πριόνι, λέω να την ξαπλώσω..

   -Αφού πεθάνω.

   -Μα, εμποδίζει τη θέα στα βουνά..

  -Κι αυτή τα βουνά θέλει να βλέπει. Εσύ γιέ μου , που δεν έχεις ρίζες, τράβα την καρέκλα σου πιο κει..>>

<<…και ανατριχιάζει στη σκέψη πως ακόμα και ένας τέτοιος θάνατος συνηθίζεται..>>

<<Πολεμάω να ξεχάσω τα δυο τελευταία χρόνια που ήταν κατάκοιτη, φαΐ, πλύσιμο, τουαλέτα, τα πάντα στο κρεβάτι, ο άθλος της φθοράς..>>

<<Είχανε συμφωνήσει από κοινού να μιλάνε συνετά, όχι σαν μερικούς που ανοίγουνε το στόμα τους και σκορπίζουν ολόγυρα καρδιακές προσβολές, να ευχαριστιούνται τη καλημέρα του κάθε χριστιανού δίχως να ψάχνουν πίσω από αυτήν κάποιες οπωσδήποτε σκοτεινές προθέσεις του, να μην έχουν σε υπόληψη τις οικογένειες που ντρέπονται για τον τρελό τους και καμαρώνουν για τον σατράπη τους, να μην έχουν την απαίτηση από το χρόνο να είναι γεμάτος σημαντικά γεγονότα, να κάνουν το σταυρό τους και να λένε στη ζωή ένα τελεσίδικο ευχαριστώ με όλη τους την καρδιά…>>

<<Συλλογίστηκε πως τα αδέλφια είναι θεσμός ανώτερος και από το σύνταγμα..>>

<<Από σήμερα, γερνάμε όλοι μαζί…..>>

                     ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ…

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ!!!

ΧΕΙΜΩΝΑ Η ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΑ ΜΑΓΟΥΛΙΑΝΑ ΑΡΚΑΔΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ.. ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ….ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ!

                                                                       ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΚΥΚΛΟΙ!!!

ΚΥΚΛΟΙ…

Η ζωή κύκλους κάνει. Επανέρχεται γενναιόδωρα αλλά και τσιγκούνικα ανάλογα με την ψυχή σου. Ισορροπεί αλλά και τραντάζεται σε διαδρομές κυκλικές, επαναλαμβανόμενες εις τον αιώνα. Ανοίγει και κλείνει πληγές στα χνάρια των παλιών και στο νεογέννητο κλάμα των παιδιών. Θυμίζει την υπέροχη σέρβικη ταινία ΚΥΚΛΟΙ και το επίσης υπέροχο μαυρόασπρο φιλμ ΝΕΜΠΡΑΣΚΑ του Αλεξάντερ Πέιν που όλα κάποτε ξαναβρίσκουν το μέλλον τους μέσα από το πληγωμένο παρελθόν τους. Με μια προϋπόθεση. Να συγχωρέσουν και να συγχωρεθούν. Αλλιώς οι κύκλοι είναι δίνη που σε τραβάει πιο βαθιά στην άβυσσο. Και τότε η ζωή είναι πραγματικά ασήκωτη. Δεκαεφτά σχεδόν χρόνια λοιπόν μετά ο γιος μου στα ίχνη του πατέρα του. Στην Κρήτη. Ηράκλειο, Μοίρες, Άγιοι Δέκα, Πετροκεφάλι, Τυμπάκι, Μάταλα… Εκεί που πρωτοδιορίστηκε φιλόλογος και εκεί που γιόρτασε τη γέννησή του!! Εκεί που άφησε αγαπημένους φίλους ,συναδέλφους και μαθητές. Εκεί που οι γονείς του έκαναν υπέροχες, αξέχαστες διακοπές και η μητέρα του το πρώτο της ταξίδι με αεροπλάνο. Και μάλιστα ταξίδι έκπληξη! Ο γιος μου στα ίχνη του πατέρα του ! Ωραίους κύκλους που κάνει η ζωή!!!

                                                     

                                                         ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

                                                 

                                                                        

ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΑ!!!

Η ΜΙΛΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΓΑ….

Ένα σπουδαίο βιβλίο της Μαργκαρέτε  Μπούμπερ Νόυμαν..(1963)

Δυο γυναίκες που συναντιούνται στο γυναικείο στρατόπεδο συγκέντρωσης  του Ράβενσμπουργκ ,εξήντα χιλιόμετρα βόρεια από το Βερολίνο στα 1940. Η Μίλενα τσέχα, η Μαργκαρέτε γερμανίδα πολιτική κρατούμενη, θα γίνουν φίλες μέσα στην κόλαση του στρατοπέδου και θα προσπαθήσουν, η καθεμιά με τον τρόπο της, να ομορφύνουν λίγο τον εφιάλτη , η μια για την άλλη..Όπως ένα πανέμορφο λουλούδι ανθίζει στη λάσπη και στην βρωμιά, έτσι και η φιλία των δυο γυναικών, σε ακραίες συνθήκες ζωής και θανάτου, γίνεται η αφετηρία για όνειρα όταν τελειώσει ο εφιάλτης. Η Μίλενα δεν θα τα καταφέρει. Το βιβλίο που ονειρεύονται να γράψουν μαζί για την μαρτυρική ζωή τους στο στρατόπεδο, δεν θα το γράψουν ποτέ. Μόνη της πλέον η Μαργκαρέτε, μετά τον πόλεμο, θα το γράψει αφιερωμένο στην γυναίκα που σημάδεψε τη ζωή της. Την Μίλενα Γιέσενσκα από την Πράγα. Την  αγαπημένη του Κάφκα, την σπουδαία συγγραφέα και δημοσιογράφο, την αλύγιστη ,πάντα αισιόδοξη και ερωτεύσιμη Μίλενα που, όσο ζούσε, δεν διανοήθηκε ποτέ να ζήσει βαρετά και με εκπτώσεις. Γύρω από την Μίλενα εκτυλίσσεται ο κόσμος της Κεντρικής Ευρώπης που γνώρισε πρωτόφαντη πολιτιστική άνθηση τα χρόνια του Μεσοπολέμου πριν συντριβεί πίσω από τις πύλες των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Ένα βιβλίο που προτείνω σε όλους.

                                                               ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

<<Είναι μια ζωηρή φωτιά που όμοιά της δεν έχω δει ποτέ μου… Και συνάμα εράσμια, γενναία, νοήμων και όλα αυτά τα ρίχνει στην πυρά της θυσίας ,ή, τα έχει όλα αποκτήσει με θυσίες…>>

<<Εγώ, εγώ, Μίλενα , ξέρω και για το παραμικρότερο, πως καλά κάνεις, ό,τι κάνεις. Αλλιώς τι δουλειά θα είχα μαζί σου ,αν δεν το ήξερα αυτό; Όπως στη βαθιά θάλασσα δεν υπάρχει τίποτα που να μην βρίσκεται κάτω από βαθύτατη πίεση , έτσι συμβαίνει και με σένα, αλλά κάθε άλλη ζωή είναι όνειδος…>>

<< Ή ο κόσμος είναι μικροσκοπικός ή εμείς είμαστε γιγάντιοι..Όπως και να έχει, τον γεμίζουμε πλήρως..>>

                                                     ΦΡΑΝΣ ΚΑΦΚΑ, ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΗ ΜΙΛΕΝΑ

ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ!!!

Υ.Γ:Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Σαν τα  πάσης φύσεως εδέσματα έχουν το δικό τους χρώμα, το δικό τους άρωμα, τη δική τους νοστιμιά. Μόνοι τους είναι μονότονοι και κουραστικοί. Μονόχρωμοι. Γι αυτό πιστεύω στην πολύχρωμη συγκατοίκηση. Αρκεί να υπάρχει χώρος για όλους. Για τον λόγο τους , το αστείο τους, την ατάκα τους, το παράπονό τους, το γέλιο τους. Οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί .Ευτυχώς!!!! 

                                                               ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ