ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΛΟΟΥΝ;;;

Στο σταυροδρόμι του νεκρού παιδιού

Ο  ήχος.

Παγίδα και ρωγμή

Για το κενό.

Παραμονεύουν πέτρες να σε κλείσουνε

Στη μέση….

Πνιγμός ο θάνατος

Και η ζωή πνιγμός

Αρχίζουνε να πέφτουν σύννεφα στο δρόμο

Φράζουνε τις γωνιές με τα λουλούδια

Μαραίνονται όλα

Δεν μένει τίποτα να θυμηθείς να αγγίξεις

Χωρίς να τρέξει αίμα

Μαύρο ..

Βουνά τα δάση και τα λόγια χωρίς

Να λένε τίποτα…

Στέγνωσαν όλες σου οι λέξεις στάζουν

Ανυπόμονες

Για λίγο ψέμα

Λειώνουν τα ρούχα σου.  Γυμνός

Στον κόσμο.

Καρφώνεσαι στο χώμα .Σκίζονται

Τα παπούτσια σου..

Πέφτεις στα γόνατα μέσα στο δρόμο

Δυο μάτια έντρομα σε ακολουθούν

Είναι το τέλος;

Κλόουν ΕΕΕΕ;;;; Είναι το τέλος;;;;;;

Γυρίζεις να μιλήσεις.

Τα μάτια σου….

Τα μάτια του ….

Ο φόβος..

Και δεν ξυπνάς γαμώτο…

Ανάβει το τσιγάρο του..

Ένα καφέ τον προλαβαίνουμε όμως;;;;;

Ένα καφέ τον προλαβαίνουμε όμως….

                                    ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Υ.Γ: Πριν τέσσερα χρόνια. Μεγάλη Τρίτη…. Αθήνα. Εξάρχεια. Στο σταυροδρόμι που σκότωσαν τον Γρηγορόπουλο. Ένα τηλέφωνο. Μάθαμε για την αρρώστια…

ΚΑΛΗ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ! ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

Πριν την Ανάσταση τα Πάθη και η Σταύρωση..Υποχρεωτικά..Δεν υπάρχει Ανάσταση χωρίς Θυσία..Την εύχομαι σε όλους ..Περισσότερο σ΄ αυτούς που υποφέρουν από κάποια ασθένεια… Και θλίβονται και αγωνιούν για τη ζωή τους… Σε κάποιο θάλαμο νοσοκομείου… Περιμένοντας την Ανάσταση…

                                                           ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ: ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΣΠΡΩΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!!

Ο διάλογος του αθλητή ΑΜΕΑ Επαμεινώνδα Σταμάτη με τον υπεύθυνο της λαμπαδηδρομίας, συγκλονιστικός. Ο Επαμεινώνδας είχε φτιάξει μία ειδική κατασκευή πάνω στο καροτσάκι του για να μπορεί να το κινεί με τα δυo του χέρια, χωρίς κάποιος να τον σπρώχνει! Όμως ο  υπεύθυνος της λαμπαδηδρομίας επέμενε. "Δεν θα με σπρώξει κανείς" είμαι με δυνατή φωνή ο αθλητής. Όλοι τον χειροκροτούσαν. Μετά από κάποια λεπτά συζήτησης, ο αθλητής τον έπεισε. Τοποθέτησε την δάδα στην ειδική πλαστική θήκη πάνω στο καροτσάκι. Ξεκίνησε από την Αγορά Αργύρη και άρχισε να τρέχει προς τον επόμενο λαμπαδηδρόμο. Όλοι τον χειροκροτούσαν, Αυτός είναι ο Επαμεινώνδας Σταμάτης..

Υ.Γ: Δεν θα με σπρώξει κανείς.

         Για να ακούσουν

        Ως την άκρη της γης

        Τη φωνή μου

         Πως τα χέρια μου φτάνουν εκεί

        Όπου τρέχει η ψυχή μου......

      

Για σένα με αγάπη και θαυμασμό Επαμεινώνδα Σταμάτη.

Επειδή υπάρχεις Εσύ, πήρε νόημα η τελετή της αφής της φλόγας των Ολυμπιακών αγώνων. Κι αυτό γιατί  χωρίς την περιβόητη εκεχειρία και με φλεγόμενες χώρες και πρόσφυγες να πεθαίνουν αβοήθητοι δεν υπηρετεί καμιά αξία και κανένα αρχαίο ελληνικό ιδεώδες..Παρά μόνο συμφέροντα και ανταγωνισμούς..Εσύ όμως έδωσες έστω και την τελευταία στιγμή ένα νόημα..

                              ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΜΑΧΑΖ..

Θρήνος στον καταυλισμό του Ελληνικού από το θάνατο μιας 17χρονης μετανάστριας….

«Ήρθαμε εδώ γεμάτοι ελπίδα αλλά τα σύνορα έκλεισαν και η Ελλάδα δεν μπορεί να κάτι τίποτα για να μας βοηθήσει»

Υ.Γ: Και φυσικά κανείς δεν ευθύνεται και δεν γνωρίζει το παραμικρό..Η  Μαχάζ από το φλεγόμενο Αφγανιστάν φρόντισε και τους βόλεψε πολύ καλά . Πρώτα πρώτα την αποκαλούν ανερυθρίαστα μετανάστρια ,λες και δεν αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα της για να μην πέσει θύμα ή των Ταλιμπάν ή των Δυτικών..Εκείνη δεν είναι πια εδώ για να διαμαρτυρηθεί..Και δεύτερον, για θρησκευτικούς λόγους δεν επιτρέπεται η νεκροτομή για να διαπιστωθεί η αιτία θανάτου της. Αυτό πια κι αν τους βόλεψε..Γιατί άραγε να πεθαίνει στα καλά καθούμενα μια δεκαεπτάχρονη… Αφού όλα τα είχε… ΤΙ της έλειπε; Και επιτέλους γιατί δεν κάθισε στη χώρα της να πεθάνει με την ησυχία της;

Υ.Γ: Καλό παράδεισο μικρή μου Μαχάζ..Εδώ κατοικούμε αγρίμια ..Εσύ δεν είχες θέση πουθενά στη γη, σε κανένα σπίτι, νοσοκομείο, σχολείο …Δεν χωρούσες σε καμιά αγκαλιά… Ήσουν βάρος για τον πολιτισμό και τις Ευρωπαϊκές μας αξίες....Κοιμήσου εν ειρήνη, αφού εδώ στη γη το μόνο που γνώρισες ήταν ο πόλεμος και η προσφυγιά….

                                                         ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΒΑΣΩ ΚΟΣΜΟΠΟΥΛΟΥ!!!

Με αφορμή το θάνατο της καθηγήτριας Βασιλικής Κοσμοπούλου, η κηδεία της οποίας θα γίνει τη Δευτέρα και ώρα 17:30, στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος Ζαρουχλεΐκων, η Α' ΕΛΜΕ Αχαΐας εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

"Έφυγε πρόωρα από τη ζωή η αγαπημένη μας συνάδελφος Βασιλική Κοσμοπούλου, η δικιά μας Βάσω, μετά από ολιγόμηνη σκληρή μάχη με την αρρώστια. Πάλεψε γενναία αυτό το διάστημα, με τη δύναμη και τόλμη που την ξεχώριζε, με την ίδια δύναμη και τόλμη που πάλευε για τις ιδέες της, τους μαθητές της και το δημόσιο σχολείο σε όλη της τη ζωή.

Αγωνίστρια και μάχιμη, στη ζωή, στην αίθουσα, στους συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς αγώνες της περιοχής μας, τίμησε με την παρουσία της και τη δράση της το κλάδο μας

Η Βάσω γεννήθηκε στη Πάτρα το 1962 και σπούδασε στο Ιστορικό τμήμα της Φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ. Υπηρέτησε για σχεδόν 30 χρόνια με συνέπεια και ήθος τη δημόσια εκπαίδευση στην Ηλεία και στην Αχαΐα. Για πολλά χρόνια εργάστηκε στο 10ο Γυμνάσιο Πατρών και τα τελευταία χρόνια στο 8ο Γενικό Λύκειο Πάτρας.

Διακρινόταν για τη συνέπεια, την αγωνιστικότητα για τα ιδανικά της, την αγάπη της για τους μαθητές της. Όλοι οι συνάδελφοι που είχαν την τύχη να συνυπηρετήσουν και να συνεργαστούν μαζί της μέσα και έξω από το σχολείο, την ξεχώριζαν για την εντιμότητά της, το δυναμισμό, την προσήλωση και την επιμονή με την οποία πάλευε για τις ιδέες της, βάζοντας το δικό της λιθαράκι στους πολύχρονους αγώνες μας για αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη, δημοκρατία.

Μια σπουδαία συνάδελφος, ένας όμορφος άνθρωπος.
Καλό ταξίδι αγαπημένη μας Βάσω.

Θα είσαι πάντα στη καρδιά μας.

Το ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας, μεταφέροντας τα συναισθήματα όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας της περιοχής, εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια της.

Θα την αποχαιρετήσουμε τη Δευτέρα και ώρα 17:30, στον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος Ζαρουχλεΐκων."

                                                                                      Δ.Σ ΤΗΣ  Α΄ ΕΛΜΕ ΑΧΑΙΑΣ

Υ.Γ: Οι άνθρωποι φεύγουν διαγράφοντας σαν άστρα την διαδρομή τους στο ολόφωτο σύμπαν. Ταξιδεύουν στο άπειρο με γεμάτες αποσκευές , τη ζωή τους και τον αγώνα τους να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους κατά την ηρωική τους έξοδο. Η Βάσω είχε και τα δύο .

Ως εκπαιδευτικό οι μαθητές της θα την μνημονεύουν με αγάπη.Κανείς από όσους την γνώριζαν δεν θα τη ξεχάσει.Τα θερμά μου συλλυπητήρια σε όλους τους αγαπημένους της..Ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει Βάσω...Θα βρεις καλή παρέα εκεί πάνω...

                                                                                   ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΦΥΓΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ...

 Στίχοι :Φίλιππος Γράψας

  

 Μουσική :Μάριος Τόκας

1.

Δημήτρης Μητροπάνος

Εδώ που μάθανε τα μάτια μας να κλαίνε
που συνηθίσαμε σε κάλπικους καιρούς
εδώ θα μείνουμε γιατί έχουμε και λέμε
ένα φιλότιμο και λόγους σοβαρούς

Γιατί εδώ
εδώ ειν’ ο έρωτας που ξέρουμε
εδώ κι οι πίκρες που μας θέλουν και τις θέλουμε
εδώ κι εμείς για να `χει πάντα συντροφιά
η εθνική μας μοναξιά
εδώ κι εμείς για να `χει πάντα συντροφιά
η εθνική μας μοναξιά

Εδώ που μάθανε τα χρόνια μας να φταίνε
κι όλοι οι γειτόνοι μας ζητάνε μερτικό
παίξε το τζόγο σου και βρίσε τους καημένε
με λεξιλόγιο πολύ ελληνικό

Γιατί εδώ
εδώ ειν’ ο έρωτας που ξέρουμε
εδώ κι οι πίκρες που μας θέλουν και τις θέλουμε
εδώ κι εμείς για να `χει πάντα συντροφιά
η εθνική μας μοναξιά
εδώ κι εμείς για να `χει πάντα συντροφιά
η εθνική μας μοναξιά..

Υ.Γ: Επίκαιρο ...πολύ επίκαιρο. Σε εποχές που έχει γίνει ανάγκη αλλά και μόδα να φεύγεις από τη χώρα...

                                                          ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ!!!

Πουλιά

Σε ταξίδι

Μαζί

Σε νεφέλη

Που τρέχει

Και έχει ήλιο

Ακόμα

Κι αν βρέχει

Διαδρομή

Στη στιγμή

Στο φεγγάρι

Δαχτυλίδι

Χρυσό

Μαργαριτάρι

Και νερό

Από πηγή

Να πετάς

Περπατώντας

Στη γη

Σχολική εκδρομή…

                                  ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΣΙΩΠΗΛΑ....

Σε μια σιωπή συμβαίνουν όλα

Σε χρόνο ευθύγραμμο

Χωρίς αναδρομές

Στο μυαλό μου ρωγμές

Και σημεία ακίνητα

Αδύνατο να τα χορέψεις

Απ΄ το χρόνο να κλέψεις

Τα βήματα

Κι εσύ εκεί

Μουσική

Να σφυρίζεις

Για να θυμούνται

Όλα εκείνα που τώρα κοιμούνται…

                                       ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

Α ΡΕ ΜΑΜΑ!!!

«Μαμά» Έβαζες ψεύτικες φωνές, γελούσες κι έκανες πως κλαις κι εγώ παιδί, α ρε μαμά. Πίσω μου τρέχεις μια ζωή με ένα πιάτο και μια ευχή. Τότε με κράταγες σφιχτά, τώρα κοιτάς από μακριά. Μέσα απ' τα δόντια να μιλάς, σ' ακούω σαν τώρα, μη με σκας. Δε θα σε ανεχτεί κανείς, θα πας χαμένος, θα το δεις, α ρε μαμά. Α ρε μαμά. Ύστερα λόγια στο χαρτί, συγγνώμη, σ' αγαπώ πολύ, είμαι εδώ, α ρε μαμά. Ζωγράφιζες και μια καρδιά, με νίκαγες με ζαβολιά κι έβαζες πάντα στο πικάπ το δίσκο με το Άβε Μαρία. Άβε Μαρία. Χανόσουνα στη μουσική, εσύ γινόσουν το παιδί κι εγώ ένας άγγελος στη γη να σε προσέχω μια ζωή. Τις πόρτες άνοιγες στο φως, να μπει ο ήλιος κι ο θεός, να μας φυλάει, α ρε μαμά. Τα βράδια ήσουν μια αγκαλιά κι ανάμεσα απ' τα φιλιά έκανες τη φωνή λαγού, το λύκο και την αλεπού. Και όταν γύριζα αργά, θα σου τα πάρω τα κλειδιά, θα βρεις τις πόρτες πια κλειστές, θα με πεθάνεις, αυτό θες; α ρε μαμά. Α ρε μαμά. Ύστερα λόγια στο χαρτί, συγγνώμη, σ' αγαπώ πολύ, είμαι εδώ, α ρε μαμά. Ζωγράφιζες και μια καρδιά, με νίκαγες με ζαβολιά κι έβαζες πάντα στο πικάπ το δίσκο με το Άβε Μαρία. Άβε Μαρία. Χανόσουνα στη μουσική, εσύ γινόσουν το παιδί κι εγώ ένας άγγελος στη γη να σε προσέχω μια ζωή. Μαμά που πας; Που πας μαμά; Μαμά που πας; Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου Μουσική: Charles Aznavour Διασκευή-ερμηνεία Β. Παπακωνσταντίνου Δίσκος: Το παιχνίδι παίζεται (2010) LYRA

Υ.Γ: Υπέροχοι στίχοι, σπουδαία ερμηνεία… Μαμά για σένα…

                                          ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΜΙΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!!!

Μια σπουδαία θεατρική παράσταση από τη θεατρική ομάδα της Α΄ΕΛΜΕ ΑΧΑΙΑΣ

Συγχαρητήρια  σε όλους τους συντελεστές. Μας συγκίνησαν με ένα δυνατό έργο που  μίλησε στη καρδιά μας. Απολαυστικοί όλοι οι αγαπημένοι συνάδελφοι-ηθοποιοί που έδωσαν πραγματικά την ψυχή τους για να βγει αβίαστα αυτό που είναι η ζωή. Μια διαδρομή με όλες τις γεύσεις και τα αισθήματα , τους καημούς και τους φόβους που ο καθένας παλεύει να γευτεί και να ζήσει, να αποφύγει και να ξορκίσει…. .Χίλια μπράβο Φώτη Λάζαρη…..

                                                                        ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ 7ο ΛΥΚΕΙΟ!

Υ.Γ: Ευλογημένα τα ταξίδια

        Η αίσθηση του να πετάς

       
        Όπου κι αν πας

        
        Μα να γυρνάς

        Στα αγαπημένα ..ίδια!!!

   

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ! ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ!

                              ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΓΙΑ ΓΕΡΑ ΓΕΛΙΑ!!!

ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΓΙΑ ΓΕΡΑ ΓΕΛΙΑ!!!

Λαγκάρντ: Το ΔΝΤ είναι αποφασισμένο να συνεχίσει να βοηθά την Ελλάδα

«Να σταθώ στα πόδια μου»
Στίχοι: Λεωνίδας Μπαλάφας.
Μουσική: Λεωνίδας Μπαλάφας – Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης.
Σκηνοθεσία βίντεο : Θοδωρής Παπαδουλάκης

'' Μοιάζω με βομβαρδισμένο τοπίο
με ένα στιχάκι που είναι μουτζουρωμένο
στης ζωής το τελευταίο θρανίο 
και με πουλί ξενιτεμένο...

Έχω πείσμα και γερό το στομάχι
σαν το Παύλο με την κάλπικη λύρα
την αγάπη που έχω δώσει δε πήρα
έτσι το θέλησε η μοίρα....

Άντε να σταθώ στα πόδια μου
μετά από τόσα χτυπήματα
έχω ξεχάσει τα βήματα
μα δε με παίρνει να πώ δε μπορώ
πρέπει να μπώ στο χορό...

Μες τον κόσμο μεγαλώνω τον άπονο
ποιός στ΄αλήθεια παίρνει αυτό που του αξίζει
δε το θέλω μα μου βγαίνει παράπονο
γιατί η ρόδα δε γυρίζει...''

Υ.Γ: Σπουδαίοι στίχοι, μελωδία ,ερμηνεία. Ως απάντηση στο ανέκδοτο για γερά νεύρα.

                                             ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΜΕΣ ΣΤΟ ΓΚΡΕΜΟ...

Σπρώχνω τις λέξεις μου μες στο γκρεμό

Να σκοτωθούνε

Δεν τις διασώζω με της στίξεως

Τις καθωσπρέπει πόζες

Με ανάσες παύσεις

Και σιωπές

Στο χθες

Να υποταχθούνε

Kόκκινες Ρόζες

Με θυμό

Μη  υπακούοντας στης σκέψης

Τη βαρύτητα

Ίπτανται στο κενό….

Αμετανόητα ανυπάκουες οι λέξεις

Κόκκινη ομπρέλα στον αέρα

Χωρίς αιτήματα

Χειροκροτήματα

Παντιέρα

Φυγόκεντρες δυνάμεις

Αν δεν τις πεις θε να πεθάνεις....

                           ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ Ο ΒΕΛΓΟΣ!!!

Τα μάθατε τα νέα από την πόλη;

Θα κλάψετε και θα γελάσετε όλοι.

Διευθυντή τον κάναμε τον Βέλγο

Σε Αθήνα και Επίδαυρο καθότι

Φτωχοί και άτιμοι χωρίς κανένα έργο

Την Τέχνη του Θεάτρου μας θα μας διδάξει η Ευρώπη

Γιατί ως γνωστόν το Βέλγιο κατέχει θέση πρώτη

Στις τέχνες και τα γράμματα και στην ….υποκρισία

Και έχει και εις το Θέατρο μεγάλη ιστορία

Που κατευθείαν έρχεται, παιδιά, απ΄ τις Βρυξέλλες

Με μάσκες και καμώματα ντυμένοι  σαν τις  βδέλλες

Κολλάνε εδώ, κολλάνε εκεί με απίστευτο αέρα

Και σπρώχνουνε τα πράγματα στον πάτο και πιο πέρα.

Και στον λαό μας δείχνουνε μεγάλο σεβασμό

Στην τσέπη του , στους πρόσφυγες και στον πολιτισμό.

Είναι λοιπόν απίστευτος ο Βέλγος  ο Ευρωπαίος

Και του χορού του ολόγυμνου μας έδειξε το πέος.

Για το δικό μας θέατρο είπε δεν έχει γνώμη

Μας είπε βέβαια βελγικά και μια μισή συγγνώμη

Ή αυτός δεν έχει τσίπα ή εμείς είμαστε σκνίπα

Που αδιάφορα σφυρίζουμε  κάνοντας τον μουγκό

Σαν να είμαστε συγκάτοικοι στο Βελγικό Κογκό

Αντί να του φωνάξουμε να πάει και να μη σώσει

Που θέλει εις το Βέλγιο  να το αφιερώσει

Το φεστιβάλ των Αθηνών κι αυτό της Επιδαύρου

Τα κόκκαλα θα τρίζουνε του Σοφοκλή του μαύρου.

Τον υπουργό παρακαλώ τα σύνορα κα κλείσει

Το πόδι του στην χώρα μας να μην ξαναπατήσει

Και να μην κάνει τον τρελό, να μην ποιεί την κλώσσα

Γιατί τα νεύρα μας παιδιά έχουνε γίνει κρόσσια

Γιατί προβλέπω δυστυχώς με τούτα και με τα άλλα

Προβλήματα να υπάρξουνε πολύ πολύ μεγάλα

Γιατί θα θέλανε πολλοί να ρίξουν στην πυρά

Την πρώτη πρώτη μας φορά εις την Αριστερά….

Υ.Γ:  Jan Fabre: Βέλγος ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών. Σχολιάστηκε πανταχόθεν αρνητικά η επιλογή του και η στάση του απέναντι στους έλληνες καλλιτέχνες και τον ελληνικό πολιτισμό. Συμφωνώ απόλυτα. Μόνο που πολλοί που κατακρίνουν και σωστά αυτή την επιλογή- εννοώ την αντιπολίτευση και όλα τα ιδιωτικά κανάλια- δεν είναι το ίδιο ευαίσθητοι όταν οι Βρυξέλλες  γενικά μας αντιμετωπίζουν σαν αποικία χρέους και ιθαγενείς με τα καθρεφτάκια στην οικονομία και στο προσφυγικό. Αντίθετα τους υποστήριζαν και τους ευλογούσαν τους ξένους δανειστές χωρίς την παραμικρή κριτική. Ποιος τους είπε ότι θα σταματούσαν στον πολιτισμό;;; Από την ΕΡΤ θα περίμενα μια πιο αντικειμενική παρουσίαση του θέματος. Και βέβαια δεν περίμενα την αποσιώπησή του..Η εξουσία είναι γλυκιά έτσι;;;

                                                                            ΜΑΡΙΑ ΦΟΥΚΑ